Terug van weggeweest: Texel

Zondag 1 mei 2016

Na wederom een kort nachtje slapen is het weer eens zover, ik en Folkert Jan maken ons op voor een dagje vogelen, Texel dit keer. Het is alweer even geleden voor mij dat ik op dit grootste waddeneiland was. Je weet dat je vroeg of laat weer een keer terug ‘moet’ naar Texel. Het is een Balkankwikstaart  die ons dit keer doet afdwalen naar Texel, een nieuwe soort voor Nederland welke de dag ervoor was ontmaskerd. Voor de rest ‘wacht’ er nog een Forsters Stern voor mij op Texel, gaan we het vandaag meemaken?

Om 05:15 vertrekken we uit Peize, een kwartier later pikken we André Sikkema op nabij de A-7, waarna we aan één stuk doorrijden naar de veerhaven van Den Helder. Hier pakken we om 07:30 de eerste boot. We zijn niet de enigen, tientallen vogelaars maken ook de oversteek. Ondanks dat het al een tijdje licht is, blijft het ‘piepje in de rug’ (melding dat de vogel er nog zit) uit. Smartphones blijven stil, gejuich en geruststellende blikken evenzo.

Echter weerhoudt dit ons er niet van om lekker te gaan vogelen op Texel, integendeel, zodra we het eiland oprijden beginnen we met het bijhouden van een daglijst en noteren we de eerste soorten. Het begint gewoontjes met alledaagse soorten zoals Huismus, Kleine Mantelmeeuw, Houtduif, Spreeuw, Scholekster en Witte Kwikstaart. Het voelt een beetje als terug te zijn van weggeweest, Texel koestert voor ons veel gouden herinneringen. We hebben namelijk al veel goeie soorten hier mogen zien. We besluiten eerst maar naar de kop van het eiland te rijden en daar te gaan vogelen in de hoop op wat leuks. Rond 08:00 parkeren we de auto bij de vuurtoren en horen bij het uitstappen al veel vogels. Kneu, Grasmus, Groenling, Winterkoning, Ekster, Graspieper, Grote Stern en Zwartkop. Rondom de vuurtoren foerageren groepjes Huiszwaluw en Boerenzwaluw.

Via de duinen wandelen we naar de tuintjes, een gebiedje met veel bosjes en bosschages. In en vanaf de duinen zien we de eerste ‘kersjes’ op de taart voor vandaag. Een schuwe Beflijster, zingende Blauwborst, jagend man Bruine Kiekendief, mannetje Eider op het wad en twee Paarse Strandlopers op basaltblokken (Nieuw voor mij op Texel). Vanuit het dichte struikgewas zingt van alles: Fitis, Braamsluiper, Heggenmus, Sprinkhaanzanger en overal Grasmussen en Kneuen. Een zingende en later roepend Goudhaantje in een meidoornstruik is een enigszins onverwachte ontmoeting, aangezien we deze soort meer kennen van (dichte) naaldbossen.

Her en der een Tapuit en Roodborsttapuit, een zwijgzame Koekoek op een paaltje, vrouwtje Blauwe Kiekendief, enkele Buizerds op de thermiek, Bergeenden, Oeverzwaluwen en op de achtergrond het overstemmende geluid van “Grutto, Grutto, Grutto” met af en toe tussendoor een territoriale Kievit. Enkele Oeverzwaluwen boven onze hoofden. Het weer is prima, perfect zelfs. Nauwelijks wind, zonneschijn en een aangename temperatuur, dat is weleens anders geweest hier op Texel. De Balkankwikstaart evenals Forsters Stern laten zich nog niet terugvinden. We scannen het naastgelegen ‘Renvogelveldje’ ook af, maar zien hier weinig nieuws t.o.v. de tuintjes, op Oeverloper, Slobeend, Krakeend en Wintertaling na.

Iets na 10:00 arriveren we in Eierland, een gebied bestaand uit boerderijen, kale akkers en bollenvelden. Putter, Gele Kwikstaart, Visdief, Veldleeuwerik, alweer de zoveelste Bruine Kiek voor vandaag, en na een tijdje zoeken vinden we de soort die we zochten: Morinelplevier, mooi te zien door de telescoop. Eerst één, later een tweede vogel, rustend op akker. Één van de hoogtepunten voor vandaag. Morinelplevier is in Nederland een zeldzame, maar jaarlijkse doortrekker.

10:40 beginnen we te vogelen in De Muy en De Nederlanden. Afwisselende gebieden bestaand uit wilgenbos, moeras, slik, natte duinvalleien en graslandjes, bosjes en open water. Ook hier veel zangvogels zoals meerdere Braamsluipers, Nachtegalen en een Kleine Karekiet. In het water een paartje Knobbelzwaan, foeragerende Kleine Zilverreiger en steltlopers zoals Kleine Plevier, Tureluur en een paartje Steltkluut, nog een hoogtepunt van de dag. We leggen ons maar neer bij het feit dat de Balkankwikstaart doorgetrokken is en foetsie is. Gelukkig hebben we met al die vogelpracht om ons heen sowieso een leuke vogeldag.

In een verderop gelegen bosje wemelt het van Groenlingen en zingt er een Boomleeuwerik. Op een naastgelegen veldje, waar Folkert Jan en ik op 27 april  2011 mochten genieten van een schitterende Kaspische Plevier, lopen nu meerdere Gele Kwikstaarten (Wat blijven het toch goudgele juweeltjes), Tapuiten (Gaan nooit vervelen met hun elegante gedrag) en een vrouwtje Engelse Kwikstaart, deze soort is een schaarse doortrekker bij ons. Een gezin met kinderen waarvan twee vogelaar in spe, kunnen hun geluk niet op, en mogen door Folkert Jan’s telescoop meegenieten van al dit moois. Een overvliegende Lepelaar maakt ons dagje vogelen op Texel voor vandaag af.

Om 12:00 slaan we nog wat voedsel op in Den Burg, waarna we om 12:30 de boot terugnemen. Een beetje teleurgesteld door het missen van Balkankwikstaart, voor mij ook nog Forsters Stern, moe en kapot maar toch ook weer voldaan kijken we vooruit: “Die Balkankwikstaart komt wel in de herkansing, Forsters Stern ook“.

En wat blijkt: beide soorten zijn vandaag toch nog gezien  blijkt vanavond. Ik stop dus met twitchen, die rotvogels laten je nooit met rust, wat een klote hobby, zucht, eens kijken wanneer we weer naar Texel kunnen..