Donderdag 28 april 2011
Op de dag dat er een Kaspische Plevier zat op Texel, op woensdag 27 april 2011, werd er bij Hoek van Holland een Woestijnplevier ontdekt. Niet zo zeldzaam als de Kaspische Plevier, maar toch een behoorlijke zeldzaamheid met nog geen 15 waarnemingen in Nederland. De week van 27 en 28 april 2011 was een soort ‘jackpot’ voor de vogelaar, want de ene na de andere zeldzaamheid werd ontdekt. Ik herinner me Slangenarend, Steppekiekendief (meerdere), Hop (meerdere), Woestijnplevier en als klap op de vuurpijl een schitterende Kaspische Plevier. Wat een paar dagen stevige oostenwind allemaal wel niet teweeg kan brengen.
Donderdagmiddag 28 april 2011, rond 13:00. Ik zit op school een lesje bodemkunde te volgen. Helaas blijkt de Woestijnplevier van Hoek van Holland niet meer aanwezig, erg jammer. Maar twee van zulke zeldzame plevieren binnen 24 uur tijd zien, het is weinig mensen gegund, wellicht was het te mooi om waar te zijn voor mij, of toch niet?
Terwijl ik aandachtig zit te luisteren naar de docent, wordt ik plotseling toegeluisterd door klasgenoot Jelle Aalders: “Woestijnplevier in Gelderland“, aldus Jelle. “Echt waar? serieus? geen grap?“, fluister ik Jelle toe. “Nee serieus, even kijken waar het is“. “Bij het dorpje Lienden, niet ver van Nijmegen“, roept een enthousiaste en zenuwachtige Jelle me toe. “Oh dat is lekker dichtbij!” Klasgenoot Bram Ubels is ook op de hoogte van het nieuws. Terwijl de docent even weg gaat, sluipen we de klas uit en verlaten we spoedig het schoolgebouw, om vervolgens in Velp de trein te pakken naar Nijmegen. George Tanis mengt zich ook nog bij ons.
De meest recente berichten zijn positief: “Vogel zit steady ter plaatse“. Na een dik halfuur arriveren we op station Wijchen, en staan meteen voor een dillema. Hoe nu verder? er lijkt voorlopig geen bus te rijden en we hebben ook geen OV-fietsen bij ons. We besluiten dan maar een taxi te bellen en de kosten te verdelen, zo’n klein stukje met 4 man is goed te doen. Een 10 a 15 minuten later arriveren we bij natuurgebied de Liendense Waard, vlakbij het dorpje Batenburg, aan rivier de Maas. We krijgen bij aankomst direct te horen dat de vogel al een tijdje niet is gezien. We besluiten dan maar mee te helpen met zoeken in de hoop de vogel terug te vinden. Het zou wel erg zuur zijn als de vogel pleitte zou zijn.
Al snel blijkt wat voor aantrekkingskracht het natuurgebiedje uitoefent op vogels: Gele Kwikstaarten, Noordse Kwikstaart, Tureluur, Zwarte Ruiter, Groenpootruiters, Bosruiters, Oeverlopers, Kieviten, Bontbekplevier, Kleine Plevier maar vooralsnog niet hetgeen waar we voor kwamen, Woestijnplevier. In het gebiedje is een vogelkijkscherm waar de meeste vogelaars (+/- 50 man) staan opgesteld.
Terwijl ik een Gele Kwikstaart bekijk is er plots paniek. “De vogel wordt weer gezien!“, roept iemand me toe. Ik trek een sprintje en voeg me bij het vogelkijkscherm. Ja hoor, de vogel loopt mooi dichtbij voor het scherm langs, druk foeragerend, prachtig mooi te zien. Jelle, Bram en George hebben de vogel inmiddels ook mooi gezien. Wat een gekte, al die vogelaars op een kluitje. Grappig trouwens dat deze Woestijnplevier juist dit stukje natuur heeft weten te vinden tijdens zijn afgedwaalde trektocht, dat enigszins overeenkomsten vertoont met een woestijn. Kaal, stenig, zanderig en toch een beetje afgelegen.
Wat een mazzel, dat juist deze soort, die gister ook is ontdekt bij Hoek van Holland en deze dag niet meer werd teruggevonden, nu opduikt in Gelderland, vlakbij Nijmegen en dus vlakbij Velp 😀 Zo kwam het toch heel snel nog goed!
Een dik jaar later zal blijken dat alle stress van deze dag een beetje voor niks was, want op 12 mei 2012 zie ik mijn 2e Woestijnplevier bij Punt van Reide (Dollard, Noordoost-Groningen). Maar de vogel van Gelderland was mooier uiteraard, en qua beleving veel gedenkwaardiger.
NATUURVERSLAVING 