Intro

Op de hete zomerdag van 25 augustus ben ik op zoek gegaan de Wrattenbijter, een zeer zeldzame sprinkhaansoort die in Nederland alleen nog voorkomt bij Nijmegen. Hier leeft de soort nog op een natuurakker, waar ook andere zeldzame insecten voorkomen. De Wrattenbijter stond al heel lang op mijn verlanglijstje om eens te zien. Vroeger als kind zijnde kwam ik de Wrattenbijter vaak tegen in natuurboekjes, waardoor mijn interesse in sprinkhanen werd gewekt.

Naam, uiterlijk en voorkomen

De Wrattenbijter dankt zijn naam aan het gebruik van boeren om in wratten te laten bijten, om genezing van de wond te bevorderen. Het is een robuuste, tot ruim 4 cm grote sabelsprinkhaan. Opvallend grote kop en achterpoten. De kleur is overwegend donkergroen en de poten zijn bruin. De vrij grote vleugels die tot iets voorbij het achterlijf steken, zijn vaak lichtgroen met donkerbruine tot zwarte vlekken. Maar er is ook variatie in kleur.

De Wrattenbijter kwam in het verleden ook nog voor op de Hoge Veluwe en bij ‘s-Hertogenbosch, maar is hier helaas verdwenen. Dankzij gericht natuurbeleid is de populatie bij Nijmegen min of meer stabiel. Wel betreft het een kleine populatie. Het zou zomaar kunnen dat ook deze populatie nog uitsterft vanwege de kwetsbaarheid.

Succesvolle zoektocht

Na een niet al te lange zoektocht hoor ik al vrij snel een Wrattenbijter zingen. Ik had van tevoren het geluid ingestudeerd, wat de kans op het vinden van deze sprinkhaan enorm vergroot. Helaas lukt het me niet om het bewuste dier te traceren. Terwijl ik geniet van andere sprinkhanen zoals Blauwvleugelsprinkhaan en Steppesprinkhaan, hoor ik een 2e exemplaar zingen. Met wat geduld en geluk weet ik deze wel te vinden. Mijn hart maakt toch wel even een sprongetje, wat een schitterende sprinkhaan.

De Wrattenbijter zit op de grond tussen de vegetatie en komt maar moeizaam vooruit. Het zijn niet de beste springers, het doet wat denken aan een slome pad. Terwijl de Wrattenbijter zich mooi laat bekijken maak ik wat foto’s. Na het nog even te hebben bestudeerd ga ik weer verder. Op een gegeven moment hoor ik verderop nog een exemplaar zingen, mogelijk hetzelfde dier. Missie Wrattenbijter geslaagd!