Het verhaal begint met DT1 op Vlieland, 1 t/m 3 oktober
Ik had het tijdens het 2e Deception Tours weekend (1 t/m 3 oktober) prima naar mijn zin op Vlieland. Samen met vele andere vogelaars verspreidden we ons weer op dit prachtige kleinschalige eiland. Dit in de hoop om zoveel mogelijk schaarse- en zeldzame vogels te vinden. Dat lukte aardig, al bleef de grote klapper uit. Op de vrijdag was een Kleine Vliegenvanger het hoogtepunt, op zaterdag al vroeg op de dag konden we genieten van een fraaie Bosgors (mijn 2e ooit), Europese Kanarie en op zondag hoorde ik mijn eerste Bladkoning voor dit najaar, dat werd ook eens tijd.
Tevens vond op de zaterdag de Euro Birdwatch plaats, verspreid door heel het land stond men trekvogels te tellen. Op initiatief van Jeroen stonden we in alle vroegte op het hoge duin bij het Posthuys. Al gauw kwam een leuke trekvogelgolf op gang met leuke aantallen Vinken, Graspiepers en Zanglijsters. Ook leuk waren IJsgors, Lepelaars, Kruisbekken, Drieteenstrandlopers en een Slechtvalk. Later ga ik even met Folkert Jan aan zee zitten en hebben we geluk met een langsvliegende Kleine Alk, Noordse Pijlstormvogel en enkele Jan-van-genten, waarvan één vogel zo’n beetje over het strand vliegt. Boven zee vliegen meerdere Kleine Jagers achter de meeuwen aan, in de hoop voedsel buit te maken. ’s Middags zien we bij uitkijkpunt Bomenland een juveniele Zandhagedis zonnend op het warme hout.
Later op de dag komt het bericht door van een Schreeuwarend welke zou zijn gezien in de buurt van Werkendam (NB), niet ver van de Biesbosch. Even later wordt de vogel ter plaatse terug gevonden op een akker. Het wordt dan toch wel spannend, zou de vogel hier een tijdje blijven rondhangen in de regio? Het lijkt erop dat de trekdrang er wel uit is bij de roofvogel. Dat is goed nieuws voor ons vogelaars, maar tegelijkertijd een dilemma. We zitten immers op Vlieland. Folkert Jan heeft al het plan om met de boot van 17:00 naar de vaste wal te gaan en de volgende dag die kant op te gaan. Ikzelf zit nog in dubio.
Het is de eerste twitchbare Schreeuwarend in dik 15 jaar tijd en een grote wenssoort van me. Anderzijds is het nog maar de vraag of de vogel ter plaatse blijft. Het blijft spannend met zo’n roofvogel. En het was toch ook prima vertoeven op Vlieland, een eiland waar je niet zomaar weg bent gezien het gering aantal afvaarten. Daarnaast hebben de we dit jaar en afgelopen jaren al meerdere Schreeuwarenden gehad in Nederland, alleen nog niet één die zich mooi laat zien ter plaatse (twitchbaar). Toch denk ik dat ik deze soort vanzelf wel een keer zie in Nederland. Folkert Jan heeft zijn spullen al gepakt, maar uiteindelijk komt het bericht door dat de Schreeuwarend een rivier is overgestoken, toch weggevlogen in zuidelijke richting en kwijt geraakt. Ook Folkert Jan is nu van mening dat we beter op Vlieland kunnen blijven.
De volgende dag is het een prima dag om uit te slapen, want het regent behoorlijk op Vlieland, geen goed weer om te vogelen. Zelf maak ik nog een rondje in- en rondom het dorp, maar kom niet verder dan enkele Huis- en Boerenzwaluwen, Grauwe Vliegenvanger en een Kolibrievlinder. Volgens de weersvoorspelling zou het rond het middaguur opklaren, maar helaas. Een voorspelling blijft soms een voorspelling. De regen houdt aan en we besluiten ons dan maar terug te trekken in ons huisje voor warmte en koffie. Tot onze verbazing komt er dan weer nieuws van de Schreeuwarend, de vogel is toch weer teruggevonden op een akker in de omgeving van Waspik (NB). Gezien het herfstachtige weer en het late tijdstip op de dag, is de kans groot dat de vogel hier in de omgeving zal overnachten is ons vermoeden.
Dat vermoeden blijkt te kloppen. Om 19:15 wordt de vogel weer gezien in een bosje, nadat deze weer even een tijdje uit beeld was geraakt. Dat betekent dat de slaapplek is gevonden, en daardoor is de trefkans op het zien van de vogel zeer hoog. In het verleden heeft het dusver goed uitgepakt om dan de volgende dag in de buurt van de slaapplek te gaan staan met het eerste licht. Dat was bijvoorbeeld vorig jaar het geval met de Steppearend in Zeeland en eerder dit jaar met de Steenarend in Gelderland. Het kost je een goede nachtrust, maar de slagingskans is aanzienlijk groot. Dus gaat maandagochtend om 03:30 de wekker en zet Siska me even voor 04:30 af op de P+R bij Peize/Hoogkerk aan de A7. Voor we het weten zijn we onderweg. Het is mijn 5e twitch voor Noord-Brabant, na Grijze Wouw (april 2012), Mongoolse Pieper (januari 2017), Keizerarend (september 2017) en Cirlgors (april 2018).
Nog in het donker arriveren we nabij het bosje waar de Schreeuwarend waarschijnlijk in zit. Er staat al een select groepje vogelaars te posten. Hopelijk heeft dit de arend niet doen schrikken. Het wachten is begonnen. Stukje lopen, benen strekken, kijken, turen, verkennen, kijken, turen. Dat gaat zo een tijdje door. Ondertussen is het langzaam licht aan het worden en ontwaken de eerste vogels. De eerste roofvogel van de dag laat ons even schrikken, maar het is geen Schreeuwarend, een Buizerd. Verderop een Grote Zilverreiger, IJsvogel roepend, Cetti’s Zanger zingend. Groene Specht in de verte lachend. Biddende Torenvalk, nog een Buizerd, nog een Buizerd en nog een Buizerd. Grote Gele Kwikstaart roepend overvliegend. Een groepje kraaien lijkt iets te pesten wat in het bosje zit verscholen.
Dat zou een teken kunnen zijn dat de hoofdrolspeler van vandaag nog in het bosje zit. We wachten voor we het weten een dik anderhalfuur, maar geen Schreeuwarend, zou de vogel van uitslapen houden? De kraaien zijn ook alweer rustig. Het bosje wordt in ieder geval vanuit alle hoeken in de gaten gehouden. Mocht de vogel er nog zitten, moet deze worden opgemerkt. Op een gegeven moment besluiten we in overleg met andere aanwezige vogelaars voorzichtig voor het bosje langs te lopen. Al snel ziet iemand de Schreeuwarend dan zitten in een boom. Op aanwijzingen zien anderen de vogel ook, ik en Folkert Jan zien nog niks. Kwestie van geduld, rustig blijven, dus trekken we ons weer terug. Het duurt even, maar al snel vliegt de vogel op uit het bosje en hangt boven de hoofden van tientallen blije vogelaars.
Vervolgens geeft de Schreeuwarend een weergaloze vliegshow. We kunnen onze ogen amper geloven, een voor Nederlandse begrippen zeer zeldzame roofvogel laat zich op zijn mooist bekijken. Kleedkenmerken zijn prachtig te zien, met goed licht in het zonnetje. Na deze vliegshow landt de arend even verderop op een akker. Hier laat de vogel zich evenals een tijdje fraai bekijken, in alle rust. De vogel lijkt wat te foerageren en zich op te maken voor weer een lange reis, wellicht richting het zuiden. In tegenstelling tot de dagen ervoor is het vandaag wel goed trekweer. Goeie vertrekomstandigheden dus. Opgelucht en blij vertrekken we even na 10:00 richting Arnhem. Folkert Jan gaat naar zijn werk en ik pak de trein naar Groningen. Even na 11:15 is de Schreeuwarend opgevlogen richting zuid/zuidwest en niet weer gezien.
Het bleek wederom weer een goeie keuze om een stukje nachtrust op te offeren en er met het eerste licht te staan, we kregen weer gelijk. De fraaie Schreeuwarend staat voor de rest van ons leven op ons netvlies gebrand, een memorabele soort en waarneming rijker. Het betreft alweer mijn 7e nieuwe vogelsoort voor 2021 en de eerste sinds 18 mei (Huisgierzwaluw Westkapelle). Een nieuwe roofvogel soort zien blijft toch bijzonder. Nu rest ons de Bastaardarend nog, eigenlijk de minst zeldzame arend die we beiden nog niet hebben gezien in Nederland. In 2018 glipte deze soort ons helaas door de vingers, maar een herkansing komt vanzelf. Eerst maar nagenieten van deze topsoort waarvan we ook wel wisten dat ie weer een keer twitchbaar zou zijn. Fijn als een plan als deze tot een goed eind komt. Amen.
NATUURVERSLAVING 