Donderdag 30 september 2021
Afgelopen zondag (26-09) liep ik, ondanks een snelle en gehaaste actie vanuit Groningen naar Lauwersoog, de Walrus mis. De Walrus was die ochtend gesignaleerd in de veerhaven van Schiermonnikoog en zwom helaas al snel in westelijke richting weg. Een paar keer liet de Walrus nog een glimp van zich zien maar op een gegeven moment was het dier uit zicht en werd niet weer gezien. Even balen, maar desondanks was het toch goed vertoeven langs de kust met veel leuke vogelsoorten. Bovendien achtte ik de kans groot dat de Walrus wel weer ergens anders op zou duiken langs de waddenkust. De vraag was waar en wanneer. Het antwoord op die vraag kwam een paar dagen later.
Op donderdagochtend 30 september is het mooi zonnig weer en maak ik me klaar om even het Fochteloërveen in te gaan. Ik hoop wat reptielen te vinden, aangezien de dieren op korte termijn de overwinteringsplaatsen weer op zullen zoeken. In het najaar probeer ik nog zoveel mogelijk op mooie zonnige dagen reptielen te zien. Maar niet deze ochtend, want de rust wordt bruut verstoord met het bericht dat de Walrus op de zuidpier van Harlingen ligt. In korte tijd stromen allerlei appjes binnen. Even nadenken over wat te doen. Het beest lijkt wat gewond en dierenambulance, andere organisaties en de politie is aanwezig om een oogje in het zeil te houden. Met de verwondingen van het beest lijkt het mee te vallen, dier is te bekijken vanaf gepaste afstand en vangacties blijven gelukkig uit.
Morgen ben ik sowieso in de haven van Harlingen vanwege het 2e deception tours weekend op Vlieland. Ik acht de kans groot dat het dier snel weer weg zal zijn en besluit op safe te spelen, gewoon meteen gaan dus. Ik pak mijn spullen alvast in voor aankomend weekend en pak om 10:00 de bus vanuit Veenhuizen naar Drachten. Ik ben amper Veenhuizen uit of het bericht komt al binnen dat de Walrus weer richting het water kruipt. Gaan we hetzelfde scenario tegemoet als afgelopen zondag?
Gelukkig al snel een bericht dat het dier toch rustig op de pier ter plaatse blijft. Nu maar hopen dat het blijft zitten terwijl ik onderweg ben. Ik stap al snel over op de snelbus van Drachten naar Leeuwarden en voor ik het weet zit ik in de trein van Leeuwarden naar Harlingen Haven. Ondertussen verder geen nieuws, dat beschouw ik als goed nieuws. Het lijkt erop dat het goed gaat komen dit keer. Meldingen van de Walrus blijven binnenstromen op waarneming.nl. Maar ik ben er nog niet helemaal 100% gerust op. Je hebt de soort pas gezien als je ‘m gezien hebt.
Eenmaal in Harlingen Haven sprint ik de trein uit, vergeet bijna uit te checken met mijn OV-chipkaart en om 11:45 ben ik op de exacte plek. Hier kan het grote genieten en opluchten beginnen. De Walrus ligt namelijk lekker op de pier te rusten en laat zich prima bekijken. Het lijkt zich weinig aan te trekken van alle toeschouwers. Zodra er een boot passeert kijkt het dier even op, waarna het weer in de rustmodus gaat. Wat een fantastisch beest! één van mijn grootste wenssoorten om in Nederland te zien, en dat op de pier van een vrij drukke haven. Af en toe beweegt het beest en op een gegeven moment gaat het dier een stukje kruipen tegen de pier op. Ook gaat ze even de kustvegetatie in, wellicht voor wat meer comfort?
Handhavers zijn ter plaatse om het een en ander in goede banen te leiden. Mensen bewaren netjes afstand. Het doet me goed om te zien dat de Walrus het prima naar haar zin lijkt te hebben. Er arriveren ook verschillende cameraploegen om mensen te interviewen en opnames te maken van de Walrus. Ik word ook nog geïnterviewd door Hart van Nederland (Zie: https://www.hartvannederland.nl/nieuws/dieren/gewonde-walrus-op-pier-haven-harlingen). Ook Merel komt even kijken. We blijven tot 13:30 genieten van deze prachtige, tot de verbeelding sprekende soort uit het verre hoge noorden. Later blijkt dat de Walrus omstreeks 17:30 al foeragerend de haven van Harlingen heeft verlaten en weer de Waddenzee op is gegaan. Hopelijk vind ze de weg weer terug naar het hoge noorden. Al lijkt het erop dat het het dier wel bevalt in warmere oorden.
NATUURVERSLAVING 