Maandag 3 augustus 2020
De eerste week van augustus verbleef ik in Amersfoort, een mooie gelegenheid om een stukje Utrecht te verkennen, of gewoon op zoek naar een paar leuke soorten in de omgeving. Mijn gedachten gingen al snel uit naar de Bandheidelibel, één van de mooiste libellen die je in Nederland kunt tegenkomen. Het is een vrij zeldzame soort, maar wordt op steeds meer nieuwe locaties ontdekt. Ze zijn vooral te vinden in ruige graslanden en oevervegetaties. Sommige exemplaren vliegen ver bij water vandaan en gaan zwerven.
Qua grondkleur (mannetjes zijn rood, vrouwtjes geel), lijkt de soort op andere heidelibellen, waaronder de algemeenste heidelibellen: Bloedrode Heidelibel, Steenrode Heidelibel en Bruinrode Heidelibel. Echter, de vleugels veel mooier en opvallender getekend, met opvallende gebandeerde vleugels, onmiskenbaar. Daarnaast hebben ze relatief grote pterostigma’s (langwerpige vlekken op voorzijde van vleugels).
Mijn eerste Bandheidelibellen ooit zag ik in september 2009 in Noord-Overijssel. In 2018 zag ik de soort op Landgoed de Emelaar, bij het plaatsje Stoutenburg, vlakbij Amersfoort/Hoevelaken. Ik had veel zin om deze prachtige soort weer eens te zien, dus maandagmiddag 3 augustus lekker op de fiets naar Stoutenburg. Het weer was nagenoeg bewolkt met nu en dan een vleugje zon. De wind was toegenomen en mogelijk kwam er regen aan. Het werd dus een beetje spannend. Libellen warmen zich graag op in de zon, bij teveel wind en te weinig zon kan het een stuk lastiger zijn ze te vinden.
15:30 arriveer ik en kan het zoeken beginnen. Qua temperatuur was het prima, dat moest goed komen. Alleen die wind, dat kon weleens een spelbreker worden. Aanvankelijk geen libel te bekennen, na al een flink stuk te hebben afgezocht. Om 15:48 zie ik een libel opvliegen vanaf het gras, het blijkt een Gewone Oeverlibel. Dat geeft al een stuk meer vertrouwen. Pas 20 minuten later vindt ik eindelijk een eerste Bandheidelibel, een fraai mannetje. Het beestje is niet al te vliegerig en laat zich mooi bekijken. Even verderop een tweede exemplaar, een mooie dame.
Als ik dan wat verder het gebied in ga wordt pas echt duidelijk dat er best een flinke populatie zit. Uiteindelijk tel ik 22 exemplaren. Allemaal prachtig op kleur en vooral mannetjes. Wat een genot om ze zo sierlijk tussen de vegetatie te zien ronvliegen. Ik zie ook nog een handjevol Bloedrode Heidelibellen en Zwarte Heidelibellen. Missie ruimschoots geslaagd. Hieronder nog een paar plaatjes.
NATUURVERSLAVING 