Donderdag 27 juni 2019
Op de rustige donderdagochtend van 27 juni zit ik van een fijne kop koffie te genieten terwijl ik bezig ben met wat administratieve verplichtingen. Omstreeks 10:30 komt er een heel ‘eng’ whatsapp bericht binnen in de TOH (Top of Holland) vogelaars appgroep. Rommert Cazemier: “collega van mij heeft deze nabij Workum”, met daarbij een foto waarop een Grijskopkievit(!!!!!!!) staat. En dan weer die rollercoaster van emoties: ongeloof, paniek, euforie, bizar. Hartslag stijgt, bloed stroomt waar het niet stromen kan. Vanaf dan gaat alles, zoals altijd in dit soort situaties, razendsnel.
Grijskopkievit betreft een nieuwe soort voor Nederland, eerder dit jaar werd, waarschijnlijk dezelfde vogel, gezien in Zweden en Noorwegen. Deze soort is niet alleen zeer zeldzaam in Nederland, maar zelfs in de hele WP (West-Palearctische gebied), zeg maar Europa, Noord-Afrika en het Midden-Oosten. De soort komt normaal gesproken voor in onder meer Japan en China. Eigenlijk geen enkele reden om zo’n vogel hier te verwachten (wie durfde deze soort te voorspellen voor Nederland?), maar hij zat er toch maar. Alsof er niks aan de hand was, rustig ter plaatse in een Fries weiland, onder meer tussen ‘gewone’ Kieviten en Wulpen.
Ik probeer eerst via verschillende appgroepen een lift te regelen en bel vervolgens met Bas Kok. Het plan was om vandaag sowieso met Bas op pad te gaan. Na enig overleg wordt besloten om z.s.m. naar Workum te gaan. Ik fiets vanaf Jubbega naar een carpoolplek langs de A7 t.h.v. Gorredijk waar Bas me rond 11:30 zal oppikken. Na een snelle fietstocht arriveer ik bij de carpoolplek. Ondertussen wat berichten lezen en beantwoorden en al snel is Bas ter plaatse. De Grijskopkievit lijkt nog steeds rustig ter plaatse en geen aanstalten te maken om weg te vliegen.
We zijn onderweg, bij Joure nemen we even een verkeerde afslag, maar dit wordt snel gecorrigeerd. Het is nog even spannend als we voor een openstaande brug vertraging oplopen. Rustig blijven maar, wachten, niks aan de hand, die vogel blijft vast nog even zitten, heeft daar een fijn plekje, Friesland is mooi. Nee, die vliegt niet op.
Ik zal de spanning niet langer opvoeren. Om 12:32 precies sta ik samen met vele andere gelukkige vogelaars te kijken naar de eerste, en misschien wel de laatste Grijskopkievit voor Nederland. Een juweel van een vogel, precies die soort die we weken geleden voorbij zagen komen via Facebook, van de Scandinavische vogel. Iets waar we met zijn allen best jaloers op waren. Maar nu in eigen land te bewonderen, ongelooflijk. Een prachtige vogel met loodgrijze kop, oranjegele snavel met zwarte punt, oranjegele poten, witte onderzijde en iets van een zwarte borstband. Wel zit de vogel behoorlijk ver weg. Even later vliegt de Grijskopkievit op en gaat verderop uit het zicht weer landen. De massa vogelaars springen de auto in en haasten zich naar de plek waar de vogel zit.
Woorden schieten tekort, vogelend Nederland kan zijn geluk niet op, allemaal lachende gezichten, schouderklopjes, een heel sociaal gebeuren. Sommige toegestroomde vogelaars nog netjes gekleed in kantoorkleding, andere in joggingpak. En dat allemaal op een iets te smal landweggetje waar toch langzaamaan verkeerschaos ontstaat. Een prachtige twitch met alles erop en eraan. Honderden vogelaars hadden vandaag de dag van hun leven zou je kunnen zeggen. Één van de zeldzaamste soorten ooit in Nederland en niet iets wat snel weer zal komen. Na de Grijskopkievit voor eens en voor altijd op netvlies te hebben gebrand gaan we een heel stuk richting het noorden, Burdaard.
Hier wacht een Schildraaf op ons. Wat betreft herkomst is deze wat twijfelachtig, zou een ontsnapte vogel kunnen zijn, maar kan ook prima een wilde zijn. Hoe dan ook, een fraaie vogel, je kunt ‘m maar beter hebben. Deze vogel zat eerder in Engeland en zwerft inmiddels alweer wekenlang door Nederland en werd onder meer gezien in Den Oever (NH), Leens (GR) en op Schiermonnikoog en Ameland. En nu dus in het dorpje Burdaard.
Ook deze werkt goed mee en laat zich mooi bekijken. Deze vogel is vandaag door veel mensen bezocht. Tja, als je toch in de buurt bent, waarom zou je ‘m dan negeren? Een Grijskopkievit en Schildraaf op één dag, een dubbeltwitch. Sowieso één, mogelijk twee nieuwe vogelsoorten voor de Nederlandse avifauna lijst. Zo raar kan het lopen soms. De mysteries en onvoorspelbaarheid van vogels en de eindeloze trektochten die ze maken zorgen ervoor dat je meegesleept wordt in een soort wereld waar het onmogelijke mogelijk lijkt of is. Niemand die ons deze fraaie soorten nog afpakt.
NATUURVERSLAVING 