Dit verhaal begint op vrijdagochtend 24 mei, omstreeks 10:30. Na een vroege ochtend (03:30 – 05:30) vleermuizen te hebben geïnventariseerd wordt ik na een paar uurtjes slapen wakker en zie dat ik veel ongelezen whatsapp berichtjes heb. Met mijn ogen nog half dicht lees ik in de natuurvorsers appgroep dat een Monniksgier zich bevindt/bevond in de Onlanden bij Peize (Drenthe). Folkert Jan verstuurd actuele informatie omtrent de gier en al gauw blijkt dat deze is opgevlogen richting noord(?).
Folkert Jan is één van de gelukkigen die nog net op tijd was om de vogel te kunnen zien, voordat deze nabij Groningen uit beeld verdween en niet meer gevolgd kon worden. Ik sta snel op, pak mijn spullen bij elkaar en maak, zeer impulsief, aanstalten om die kant op te gaan. Maar al gauw blijkt dit kansloos, weg is weg. Zo gaat dat vaak bij roofvogels. Ze kunnen gedurende langere tijd ter plaatse zijn met bewolkt weer, maar zodra de zon erdoor komt gaan ze vliegen, maken ze snel hoogte en kunnen voor je het weet verdwijnen als een zwart stipje in het luchtruim. Maar wie weet, wordt de Monniksgier ergens opgepikt of ter plaatse teruggevonden, net als vorige Monniksgier in Nederland.
Uiteindelijk komt om 21:31 dan toch nog bericht dat de/een Monniksgier is gesignaleerd bij Hellendoorn, en dat deze hoogstwaarschijnlijk ergens is geland, spannend! dat biedt in ieder geval kansen voor morgen, er zullen ongetwijfeld mensen vanaf het eerste licht gaan zoeken. Opeens zie ik het weer rooskleurig in wat betreft deze dwaalgast en maak ik, alsof ik de vogel al heb gezien, een klein vreugdesdansje. Maar laten we toch maar niet te vroeg juichen, juichen kan altijd nog zodra de vogel echt ‘in de pocket’ is. Niks is zo onvoorspelbaar als vogels. Ze kunnen zo van het ene moment pleite zijn.
Zaterdagochtend 25 mei begint een beetje als voorgaande ochtend, ik heb al vroeg de wekker gezet ondanks dat ik laat in bed lag. Aanvankelijk nog geen nieuws vanuit Hellendoorn, dus ik blijf zeker nog een uurtje liggen. Na weer even te hebben geslapen gaat de wekker weer. Weer even gauw op mijn telefoon kijken, weer niks, ik ga maar weer even slapen. Maar van dat slapen komt het niet nog een keer, want Folkert Jan belt me al snel met de mededeling dat de Monniksgier bij Hellendoorn zojuist is teruggevonden. Dus toch! Vanaf dan gaat alles in treinvaart en wil je eigenlijk allerlei dingen tegelijk doen.
Opstaan, opfrissen, snel ontbijten, koffie, appen en spullen pakken. Folkert Jan komt vanuit het Lauwersmeer mijn kant op, maar dat duurt nog zeker een uur. We spreken af dat ik tussentijds nog een andere lift probeer te regelen via de TOH (Top of Holland) vogelaars appgroep. Dit heeft succes, Vincent Douwes gaat vanuit Leeuwarden die kant op en kan mij oppikken op een plek langs de A32 bij Heerenveen. Na wat heen en weer appen wordt de knoop doorgehakt: Folkert Jan pikt mij op in Jubbega, vanwaar we snel richting een pompstation langs de A32 bij Heerenveen rijden, waar we bij Vincent in de auto stappen. In Zwolle zullen we Gijs nog even oppikken, die vanuit Wageningen komt.
De rit verloopt voorspoedig en al gauw rijden we de laatste etappe van Zwolle naar Hellendoorn. Iedere minuut telt, aangezien de Monniksgier verblijft bij een crossbaan, waar 10:00 activiteit zal plaatsvinden. Hopelijk schrikt dit de vogel niet af waardoor deze tijdig kan opvliegen. Ook lijkt het bewolkte weer langzaamaan meer plaats te maken voor zon, waardoor de gier aanstalten zal gaan maken om op te vliegen. Desondanks zijn we zeer positief en zijn de laatste berichten na 10:00 dat de vogel nog altijd rustig ter plaatse zit. Dit kon niet meer fout gaan dachten we. 10:46 parkeren we de auto langs de al met tientallen vogelaars gevulde weg, en kunnen we meteen aanschuiven.
Een eerste blik door iemands telescoop levert een prachtig beeld op, een Monniksgier in een dennenboom die zich nergens wat van aantrekt en lekker op zijn gemakje om zich heen staart en zich af en toe poetst. Geweldig, wat een bakbeest. Een flinke blauwzwarte snavel, een sierlijk goudbruin verenkleed en een soort van ‘goudbont’ rondom zijn kop. Ter plaatse een gier zien is al fantastisch, maar vliegend zijn ze net iets indrukwekkender. Er wordt opgelucht adem gehaald, handen worden geschud, felicitaties, gelach, gezellige praatjes, bekenden spreken. Een twitch met alles erop en eraan, met natuurlijk de vogel zelf als hoogtepunt. Monniksgier op het netvlies.
Om 11:22 begint de vogel dan toch te vliegen en wint al snel hoogte. Terwijl de vogel thermiekend hoogte wint wordt deze lastig gevallen door meerdere Buizerds en een Raaf, pas dan is echt mooi het grootteverschil te zien. Terwijl de vogel boven de hoofden van alle aangestormde vogelaars zweeft, valt er een korte stilte, een mooi moment. De grootste roofvogel van Europa geeft een mooie vliegshow. En ja, vliegend zijn ze toch het mooist die gieren. Het doet me ook weer even denken aan de Vale Gieren die ik in juni 2012 bij het Friese Tzummarum zag. Die maakten er ook een showtje van.
Uiteindelijk glijdt de Monniksgier op grote hoogte langzaam richting zuidwest, en wordt nog op enkele plekken in Overijssel en Gelderland opgepikt. Later zal blijken dat waarschijnlijk deze vogel België in is gevlogen. De vogel heeft al flink wat kilometers gemaakt. Deze Monniksgier betreft het 3e(?) geval voor Nederland indien CDNA-aanvaard. Het betreft overigens één van de vier Monniksgieren die de afgelopen tijd in Noordwest-Europa zijn gesignaleerd. Gieren kunnen nogal zwerven waarbij ze behoorlijke afstanden afleggen.
Het was met al en al een mooie zaterdag met een prachtige nieuwe soort op zak. Hierna weer teruggereden naar het noorden en waar Vincent vanaf de plek langs de A32 weer zijn eigen weg gaat. ik ga vervolgens nog een rondje vogelen Zuidoost-Friesland doen met Folkert Jan en Gijs. We zoeken continu de lucht af op roofvogels, aangezien er afgelopen vrijdag ook een Steenarend in Overijssel werd gezien die richting noord vloog, die zou zomaar ergens ter plaatse kunnen zitten of over kunnen vliegen. Helaas blijft het bij vele Buizerds. Maar ach, we mogen niet klagen met een Monniksgier op ons netvlies, niemand die dat ons zal afnemen, weer een memorabele waarneming rijker.
NATUURVERSLAVING 