Jarenlang heeft menig vogelaar erop moeten wachten, de laatste keer was in het najaar van 2008. Vele, tevergeefse, vage, vaak uiteindelijk niet-kloppende meldingen op waarneming.nl passeerden ons zonder ook maar een vleugje blijdschap. Tot de maandagmiddag van 19 november 2018. In de 2e helft van de middag kwam daar het bericht door van hetgeen waar wij vogelaars zo op hoopten de afgelopen jaren, een ECHTE Notenkraker, op een balkon nog wel, in Wageningen-West. Met foto en al! ja, daar gaat het vogelaarshart toch wel sneller van kloppen.

Helaas kwam de melding pas rond 15:30 aan het licht bij mij, dat is vandaag in ieder geval vanuit Breda geen haalbare kaart voor het donker. De vogel was enkel weggelegd voor enkele plaatselijke vogelaars, voordat de Notenkraker opvloog en uit het vizier verdween. Maar de kans was groot dat deze Notenkraker wel even zou blijven dachten we. En dat klopte gelukkig, want de volgende dag duurt het niet al te lang voordat de vogel weer wordt gezien op het balkon. Vervolgens wordt de locatie in de loop van de dag bestormd door enkele honderden vogelaars en passerende nieuwsgierigen. Dit biedt wel heel veel hoop dat de vogel voorlopig nergens naartoe gaat.

Ook de woensdag wordt de vogel alweer met het eerste ochtendgloren gesignaleerd op dezelfde locatie. Ook vandaag vele honderden mensen die de tamme en allesbehalve schuwe Notenkraker komen bewonderen. In verband met werk en de zeer grote kans dat de vogel er de volgende dag ook ongetwijfeld zal zitten besluit ik nog één nachtje te ‘nagelbijten’ alvorens ik erop af zal gaan. Het is in ieder geval al enorm genieten van de vele mooie foto’s en filmpjes van de vogel. Tegelijkertijd ook erg jaloersmakend.
De volgende ochtend gaat om 06:00 de wekker en sta ik vol goede moed op. Ik zal deze ochtend eerst richting Den Dolder gaan voor een sollicitatie- en kennismakingsgesprek bij het Utrechts Landschap, op de Vliegbasis Soesterberg. Na het gesprek zal ik naar Wageningen gaan om de Notenkraker ‘in te koppen’. In de trein onderweg check ik regelmatig waarneming.nl en Dutch Birding, maar vooralsnog geen goed nieuws uit Wageningen, er wordt ongetwijfeld gezocht. Het is al een poosje licht als ik in Den Bosch de overstap maak op de trein naar Utrecht. Het is even nagelbijten, maar dan komen al gauw de eerste meldingen van de Notenkraker binnen op waarneming.nl. Alsof ik de vogel al gezien heb haal ik opgelucht adem. De rest van de reis verloopt heerlijk relaxed.

Om een te lang verhaal wat in te korten; na een goed gesprek bij het Utrechts Landschap sta ik uiteindelijk om 13:42 naar een heuse, échte Notenkraker te kijken. Eerst foerageert de vogel op enige afstand op een grasveldje, maar al gauw komt de vogel naar ons toegevlogen en gaat prachtig poseren voor onze neuzen, alsof er niks aan de hand is. Rustig bezig met foerageren en het verstoppen van noten onder een dichte deken bestaande uit bladeren. Soms komt de vogel tot op 20 cm afstand, net niet op mijn schoot! geweldig dier! De vogel doet vanwege zijn niet-schuwe gedrag denken aan de Woestijngrasmus op Terschelling in november 2015 en de Woestijntapuit van vorig jaar november op Schiphol.

Het zijn vogelsoorten die een groot deel van hun leven doorbrengen in leefgebied waar nauwelijks of geen mensen komen. Daardoor hebben de vogels ook geen angst kunnen ontwikkelen voor mensen en zijn ze zeer gemakkelijk tot zeer dichtbij te benaderen. Sterker nog, de Notenkraker komt met een beetje geluk zelfs naar je toe. Een vogel waar nog zal over gepraat zal worden, misschien wel dé soort van dit prachtige vogeljaar. Het betreft voor nu mijn 424e vogelsoort in Nederland, een veel besproken soort, mede door de vele vage claims afgelopen jaren die in veel gevallen betrekking hadden op Spreeuw, die er een beetje op lijkt.
In 2008 was ik nog niet zo fanatiek als vandaag de dag, en heb toentertijd nooit de moeite genomen om deze soort te zien. Een mooie, lang gehoopte inhaler. Het moest er toch een keer van komen. Wie weet volgen er meerdere exemplaren in Nederland de komende weken. Als er één Notenkraker is…
