Maasvlakte, again

Zaterdag 29 oktober 2016

Het kostte weinig moeite om op te staan vanochtend, ondanks een zeer matige nachtrust (luidruchtige studenten). 05:00 ging ie al, de wekker. Flinke kop koffie, stevig ontbijtje, spullen inpakken en even voor 06:00 op de fiets naar station Arnhem, om daar om 06:30 de trein naar Utrecht te pakken. Alles verloop gladjes. In Utrecht staat Folkert Jan al klaar en zijn we wederom onderweg naar de Maasvlakte. Voor mij al de 4e keer deze maand.

Het doel van vandaag leek een makkie te worden: even de Provençaalse Grasmus die al dagenlang verblijft op de Maasvlakte 2 inkoppen, door mij afgelopen dinsdag al succesvol getwitched. En dan uiteraard proberen zelf een leuke soort te ontdekken, lekker vogelen dus. Voor we het weten arriveren we op de eindeloos lijkende Maasvlakteweg. We zijn niet de enigen blijkt al snel, al genoeg vroege vogels ter plaatse die de duindoorns en overige bosjes aan het uitkammen zijn, daar waar de Provençaal de afgelopen week vaak is gesignaleerd. Het is zeer aangenaam weer. Hoewel de Noordzee enigszins ruig overkomt, voelt het als windstil. Het is kraakhelder en de zon komt beetje bij beetje door het wolkendek.

We sluiten ons aan bij de rest en gaan naarstig op zoek. Leuk zijn meerdere Vuurgoudhaantjes die tussen het helm en duindoorns foerageren. Na een klein uurtje zoeken door een toch wel aardige opkomst aan vogelaars, is de Provençaalse Grasmus nog in geen velden of wegen te bekennen. Maar de strook aan bosjes en helmgras is lang, de vogel zou best een stukje verderop kunnen zitten. Ik besluit de paaltjes en andere objecten af te zoeken in hoop op een leuke tapuit o.i.d. Veldleeuwerik ter plaatse, Putter, Tjiftjaf en een opvliegende Watersnip. Folkert Jan loopt een heel stuk langs de strook bosjes. Na een stukje door helmgras gelopen te zijn waarbij ik een Houtsnip opstoot, ga ik even over zee kijken, waar het een en ander vliegt. Grote Mantelmeeuwen, Dwergmeeuwen, Roodkeelduiker en zelfs een Noordse Pijlstormvogel langsvliegend, mijn eerste in jaren. Later nog een Grote Gele Kwikstaart die ver de Noordzee opvliegt. Ik tref even later weer Folkert Jan, van de Provençaal nog steeds geen spoor, maar de dag is nog lang.

We besluiten te vogelen bij het Luzerneveld, waar we vorige week getuige waren van de eerste Bergheggenmus voor Nederland. We zijn nog maar net gearriveerd of we worden geattendeerd op een Paapje. Ook krijgen we te horen dat de al enkele dagen aanwezige Pallas’ Boszanger zich leuk laat bekijken. Verderop een Boomleeuwerik, en in de bosjes Heggenmussen, Goudhaantje, Vuurgoudhaantje, Kneu, Keep en uiteindelijk de Pallas’ Boszanger die zich leuk laat bekijken, pas mijn 2e ooit. De vogel foerageert er driftig op los, voornamelijk bovenaan de bosjes. De markante koptekening met kruinstreep en wenkbrauwstreep is leuk te zien. Opvallend zijn de aantallen Buizerds en Eksters, die een graantje meepikken van o.a. dode konijnen in het gebied.

Dan maken we nog een wandeling langs de Noordzee waar vele Aalscholvers huizen op de basaltblokken. Een Slechtvalk is altijd welkom. Een stukje verderop een Oeverpieper en een Zwarte Roodstaart, en hier blijft het ongeveer bij. De Provençaalse Grasmus is foetsie, de vogel is gevlogen, de pudding is uit het broodje. Maar het was toch weer lekker vertoeven daar op de Mavla, dit keer zonder een megazeldzaamheid. Voor mij toch weer een ‘hapaxje’ (soort die je voor de 2e keer in je leven ziet) in de vorm van Pallas’ Boszanger weggewerkt. Nu maar weer op naar een volgende ‘lifer’ (nieuwe soort). En de Maasvlakte, daar komen we vroeg of laat weer terug.