Mijn ervaringen met de gladde slang, het buitenbeentje van de inheemse reptielen
Het klinkt nogal tegenstrijdig voor een reptiel. Je bent afhankelijk van de omgevingstemperatuur die voor een groot gedeelte door de zonnewarmte wordt bepaald. Je bent afhankelijk van de zon om te kunnen bewegen, jagen en voortplanten. Toch geef je de voorkeur om actief te zijn op meer bewolkte, minder warme en zelfs regenachtige dagen. De gladde slang (Coronella austriaca), waarschijnlijk de minst bekende soort van onze 3 inheemse slangensoorten, mijd over het algemeen de zon, in tegenstelling tot onze overige inheemse reptielen. Hoe meer ik las over de gladde slang, hoe meer ik gefascineerd raakte, en hoe meer het lonkte om zelf op zoek te gaan naar het dier.
Gladde slang was een dikke 8 jaar geleden de enigste soort die ik nog nooit had gezien van de 7 Nederlandse reptielensoorten. Kortom, het was hoog tijd om zelf de proef op de som te nemen, en mijn geluk te beproeven in het Fochteloërveen, een enorm hoogveengebied op de grens van Friesland en Drenthe, een uniek stukje natuur, waar één van de kerngebieden van de populatie gladde slang zich bevindt. Daarnaast komen ook de 2 andere inheemse soorten voor, adder (Vipera berus) en ringslang (Natrix natrix).
26 april 2008, de eerste keer
Zaterdag 26 april 2008 leek de perfecte dag om op zoek te gaan naar de gladde slang. ’s Ochtends vrijwel bewolkt, net niet te koud, net niet te warm, zuchtje wind en mogelijk wat motregen. Rond 09:30 loop ik vanuit Veenhuizen het fietspad op, welke midden door het gebied heen loopt. Ik had gelezen dat dit een kansrijke locatie is om slangen te zien. En ja hoor, het duurt niet lang of ik zie een mooie adder langs de rand van de heide liggen. Een goed voorteken? of zat er een addertje onder het gras verscholen? of in dit geval een addertje onder het veen? hoe dan ook, het duurt niet lang of ik kom nog 2 addertje tegen.
De weersvoorspelling kloppen precies voor deze ochtend: grijs en bewolkt, motregen, een stevig briesje en geen spatje zon, het is zelfs aan de frisse kant. Maar dan, een paar meter van het fietspad verwijderd, is het dan toch raak. Ik wrijf een paar keer in mijn ogen, maar er is geen twijfel mogelijk. Een prachtige adulte gladde slang ligt voor mijn voeten! Alvorens ik een gat in de lucht spring van vreugde, pak ik mijn telefoon voor wat bewijsplaatjes. Mijn eerste gladde slang was een feit, een onvergetelijke waarneming.
Mijn eerstvolgende ontmoeting met een gladde slang duurt vervolgens bijna een maand, maar op vrijdag 23 mei 2008 is het wederom raak, vlakbij de plek van de eerste waarneming. Echter, is het op deze dag wel zonnig. Dit was voor mij het levende bewijs dat de dieren toch ook actief kunnen zijn op warmere dagen, zij het wat later op de dag. Het was rond 17:00 dat ik dit dier aantrof.
Tijdens een wandeling in nationaal park De Meinweg (Limburg) op 9 juli 2008, tref ik mijn 3e gladde slang aan. Op dat moment schijnt de zon niet, is het bewolkt, winderig en regent het. Bijna hetzelfde weertype als de eerste waarneming, maar dan ietsje warmer.
Later zou ik tijdens wandelingen in het Fochteloërveen bijna steevast een gladde slang te zien krijgen. Ooit zag ik er maar liefst 12 op één ochtend, een mooi persoonlijk record. In het algemeen betrof 8 of 9 van de 10 keer bewolkt, grauw weer tijdens het waarnemen van gladde slangen.
Mijn laatste gladde slang zag ik op 2 april 2016, binnenkort maar weer eens op zoek gaan, zulke prachtige, mysterieuze dieren gaan nooit vervelen.
NATUURVERSLAVING 