Zaterdag 14 mei 2016
Na een geslaagde big day, 24 uur non-stop vogels kijken met als doel zoveel mogelijk soorten waar te nemen (Nieuw landelijk record behaald met 201 soorten!), gaat om zaterdagochtend 14 mei even voor 11:30 de wekker. Ik heb heerlijk geslapen, zij het enigszins kort. Ik kijk direct op waarneming.nl en zie dat er een Steltstrandloper is gemeld ergens in Gelderland, nabij Borculo. “Zal het zo zijn?” is de eerste vraag die door mijn hoofd schiet. De foto’s laten geen ruimte voor twijfel, het is er één. 11 en 12 mei zat de/een Steltstrandloper in Limburg, hoogstwaarschijnlijk betreft het dezelfde vogel.
Rond 13:30 dropt Folkert Jan me op station Groningen waarna ik direct in de trein naar Zwolle stap. Ik ben moe en eigenlijk wel even klaar met vogels kijken. Maar toch, Steltstrandloper, nu in Gelderland, niet heel ver van Deventer/Zutphen waar ik sowieso langs kom met de trein. Wat te doen? wel of niet erop afgaan? Maar de verleiding is te groot en de omstandigheden té ideaal. Een nieuwe soort voor mij, een fraaie soort en ook nog een behoorlijk zeldzame, pas de 4e waarneming voor Nederland en de vogel lijkt rustig ter plaatse en voorlopig nog wel even te blijven waar ie zit. Deze kans kan ik toch niet laten liggen? even ‘spijbelen’ van vogels kijken zit er dus niet in, de rest laat zich raden…
Onderweg maak ik een pitstop in Zwolle om voor het eerst in mijn leven koffie te drinken bij starbucks en ondertussen mijn telefoon op te laden. De koffie is trouwens heerlijk, maar niet zodanig heerlijk om nu te zeggen dat ik ervoor speciaal naar starbucks zal gaan, tenzij mijn telefoon weer leeg is, en ik ‘m nodig heb. Vervolgens arriveer ik in Deventer, vanwaar ik het beste de bus kan pakken volgens de routeplanner van NS. En dan arriveer ik na een slome busrit in Borculo, en is het lopen geblazen, lopen afgewisseld met stukjes sprinten. De laatste etappe bestaat uit een snelle loop over een boerenerf, gevolgd door weiland. Ik zie dan verderop een rij vogelaars staan.
Als ik dan eindelijk na al dat gereis arriveer is het gelijk bingo, de Steltstrandloper is meteen mooi te zien door de telescoop van van iemand (Later blijkt dit Remco Hofland), waarvoor dank! Een strandloper die lijkt op een doodnormale Bonte Strandloper welke verreweg onze algemeenste strandloper betreft, maar dan toch met andere proporties: een relatief lange snavel, langere hals, een wat contrastrijker koptekening met een opvallende lichte wenkbrauwstreep, een langere, enigszins gebogen snavel en niet te vergeten de lange poten, die weer doen denken aan Steltkluut, verder doet de vogel me bij vlagen denken aan een Grijze Snip spec.
Al foeragerend en poetsend is de Noord-Amerikaanse steltloper mooi te zien. De vogel bevindt zich in een klein natuurgebiedje met plas- en dras, tezamen met andere algemene steltlopers zoals Kievit, Tureluur, Oeverloper, Bontbekplevier en Kleine Plevier, langs riviertje de Berkel, tussen Borculo en Eibergen. Tijdens het kijken naar de vogel tref ik enkele bekende gezichten, o.a. Jillis Roos, Remco Hofland, Kees de Vries en Bertus de Lange. Samen met Remco, Kees en Bertus rij ik een stukje mee en hebben we onderweg gezellige gesprekken die over niks anders dan vogels gaan, waarna ze me afzetten op station Deventer, hartelijk dank heren!
Steltstrandloper, een mooi beestje, vogelsoort nummer 396 of 397 voor mij en al na amper 2 dagen in de herkansing. Ongetwijfeld dezelfde vogel die eerst in Limburg zat, en ongeveer een dag bleef waarna die richting noord opvloog. Een strandloper-twitch met een goeie afloop, dat is wel eens anders geweest. In september 2014 was ik op het nippertje te laat voor een Grijze Strandloper welke hoog opvloog en nooit meer terugkwam. Nu hopen dat de Grote Kanoet op Texel nog even blijft.
NATUURVERSLAVING 