Een flinke tijd geleden, op 23 maart 2010, ben ik met o.a. Folkert Jan Hoogstra en Rik van der Starre al vroeg onderweg naar Wassenaar waar we hopelijk een Griel en Kuifkoekoek te zien krijgen. Pech voor ons, want we komen vies te laat, beide vogels zijn gevlogen bij onze aankomst (Wat zijn we toch een stel gekken, maar dit terzijde). De Kuikoekoek kregen we in juli 2011 mooi te zien, ergens in Groningen, een mooie herkansing zullen we maar zeggen, en nu die Griel dan nog een keer in de herkansing, maar sommige soorten laten wat langer op zich wachten…
Een herkansing voor het zien van een Griel lag erg voor de hand op 5 mei 2012, toen er een vogel werd ontdekt bij Nijmegen, erg dichtbij mijn studentenkamer in Velp, maar ik was op deze dag niet in de buurt, integendeel, ik zat op Texel en elders in de kop van Noord-Holland, waar ik dan wel op deze dag Baardgrasmus en Kleine Geelpootruiter mocht bijschrijven als nieuwe soorten.
Zeer recent, op 27 april jl., stond ik op het punt om naar een Griel bij Harderwijk te gaan, maar helaas, de vogel vloog al snel hoog op naar Noordoost, never seen again. Nou ja, helaas, helaas is een groot woord in deze, want op dezelfde dag mocht ik wel een veel zeldzamere Poelsnip bewonderen in Limburg. Mij hoor je niet klagen, nee hoor, die Griel komt wel in de herkansing, vroeg of laat, dan blijft ie nog maar even op het verlanglijstje staan, houden we wat te wensen over ook.
Finale herkansing: 07-05-2015
Donderdag 7 mei, 10:00: terwijl ik nog in bed lig ik een appje van Folkert Jan Hoogstra: “Griel bij de Weerribben!, in de kop van Overijssel. En dan gaat alles heel snel: Opstaan, opfrissen, kop koffie, spullen pakken en de sprinter van Velp naar Zutphen pakken. Om 13:15 ongeveer arriveer ik op station Steenwijk. Zal het vandaag dan eindelijk lukken om een Griel te zien? de laatste berichtgeving is goed, en de vogel lijkt rustig ter plaatse te zijn, ergens op een akker, nabij natuurgebied de Weerribben.
Ik huur snel een fiets en haast me richting de Weerribben. Na een paar kilometer tegen de harde wind in fietsen, arriveer ik iets voor 14:00 bij de plek waar de Griel te zien zou moeten zijn, gezien de rij auto’s die langs de weg staan geparkeerd. Al snel zie ik dat ik nog een stukje over een akker moet lopen. Dat doe ik dan maar snel, voor je het weet is de vogel gevlogen…
Als ik me aansluit bij de groep vogelaars stel ik meteen de bekende vraag: “Is de vogel in beeld op dit moment?”. “Ja”, wordt mij geruststellend verteld, gevolgd door een “maar hij zit wel ver weg”. Met mijn eigen verrekijker lijkt het onbegonnen werk om de Griel te zien te krijgen gezien de verre afstand, dus vraag ik of ik bij iemand door de telescoop mag kijken. Dat mag, maar veel valt er niet te zien. Ik krijg goeie aanwijzingen, en heb de vogel in beeld. Het is in eerste instantie niet veel meer dan een hoopje zand, althans daar lijkt het op, maar op een zeker moment is van het hoopje zand toch een heuse Griel te maken, een Griel die volledig vertrouwd op zijn uitstekende schutkleur, plat op de grond zit en zich nauwelijks verroert. Oké. de vogel is “in de pocket”, maar echt een bevredigende waarneming is het nog niet, dus besluit ik geduldig met de andere vogelaars te wachten tot de vogel zich wat beter laat zien, het is in ieder geval gezellig, en leuk om nieuwe gezichten te leren kennen.
Geduld wordt flink op de proef gesteld, want de vogel lijkt voorlopig nergens naartoe te gaan, en houd zich gedeisd. Ik besluit om 15:00 dat ik nog maximaal een halfuurtje blijf. Om 15:15 komt er dan eindelijk beweging in de Griel, als de vogel door een Kievit opgejaagd wordt; de vogel vliegt op en is dan even fraai te zien, waarna de vogel al snel weer landt. Kort nadat de vogel is geland, zie ik de vogel nog even aardig door de telescoop, daarna nog kort door mijn verrekijker, totdat de vogel wederom “verstoppertje” gaat spelen, en zich amper nog laat zien. Ik ben nu tenminste veel meer tevreden, en ga toch met een beter gevoel naar huis dan ik in eerste instantie had, gedurende de tijd dat ik nog maar weinig van de vogel had gezien.
Om 15:25 verlaat ik de plek en fiets ik weer terug naar station Steenwijk. Onderweg hiernaartoe zie ik vlak langs de weg twee Purperreigers foeragerend op een recent gemaaide akker, erg tof om deze soort weer eens te zien, stiekem een veel mooiere waarneming dan die Griel. Ook leuk zijn de Gele Kwikstaarten die zich hier mooi van dichtbij laten zien en de eerste Regenwulpen voor 2015. Een geslaagd middagje in de kop van Overijssel, al zou ik de Griel nog weleens van wat dichterbij willen zien. Erg tof om een soort gezien te hebben die de afgelopen jaren steeds maar wist te ontglippen, o.a. vanwege het feit dat Grielen vaak na één dag weg zijn (nachtactieve vogels, ook wat betreft trekken), en nogal eens te laat worden doorgegeven via de bekende kanalen (Dutch Birding, waarneming.nl). De finale herkansing wat Griel betreft is na enkele jaren dan toch gekomen. Tot slot: de Griel betreft mijn 390e soort in Nederland, en daarmee komt een mijlpaal, het zien van 400 soorten, aardig in zicht. Op naar de volgende soort!
NATUURVERSLAVING 