Zondagmiddag 7 september 2014 wordt er vanuit Tholen een Steppevorkstaartplevier gemeld. Niet zo raar, er zijn het afgelopen jaar al meerdere Steppevorkstaartplevieren opgedoken in Nederland. Als dan rond 17:00 het bericht verschijnt dat het om een zeldzamere Vorkstaartplevier gaat, wordt ik toch wel een beetje zenuwachtig. “Straks is het nog een Oosterse Vorkstaartplevier, nog veel zeldzamer, maar dat zal wel niet”, denk ik bij mezelf.
17:54; meerdere mensen zijn er op basis van foto’s over eens dat het zeer waarschijnlijk toch om een Oosterse Vorkstaartplevier(!) gaat. De tweede Oosterse Vorkstaartplevier voor Nederland, en één van de weinigen binnen Europa is een feit. Stress, daar zit je dan, helemaal in Friesland terwijl de vogel helemaal in Zeeland zit. Als dan om 18:08 de melding volgt dat de vogel in zuidwestelijke richting is opgevlogen lijkt de kans om deze soort met eigen ogen te aanschouwen plots wel erg nihil. Er wordt de rest van de avond nog fanatiek gezocht door veel vogelaars, maar de vogel wordt helaas niet meer teruggevonden. Wel schijnt de vogel nog kort door iemand te zijn gezien blijkt later nog op de avond.
Maandagochtend 8 september: Er wordt al met het eerste licht gezocht naar de Oosterse Vorkstaartplevier, maar de vogel lijkt definitief te zijn gevlogen. Tot 08:25 lijkt dat althans het geval, maar nee, de vogel is zojuist teruggevonden door Diederik Kok (Bedankt!). De vogel schijnt rustig ter plaatse te zijn. Zelf ben ik alles behalve rustig: er schieten allerlei gedachten door mijn hoofd. Ik stippel eerst de route met het OV uit naar Tholen, vervolgens een snelle kop koffie, boterhammen smeren, spullen bij elkaar sprokkelen en snel de bus pakken naar Leeuwarden.
Het beloofd een lange reis te worden met bus en trein, maar ik heb leesvoer bij me. Van Leeuwarden naar Zwolle, van Zwolle naar Rotterdam Centraal, van Rotterdam Centraal met de metro naar Rotterdam Zuidplein, van Rotterdam Zuidplein met de bus naar het Overflakkee dorpje Oude-Tonge, van Oude-Tonge naar het Zeelandse dorp Sint Philipsland, en dan nog een stukje lopen. Ik heb mazzel, een zeer vriendelijke automobilist stopt voor mijn neus en biedt me aan een stukje mee te rijden. Hij zet me om 14:20 af bij het natuurgebied “Het Stinkgat” waar de Oosterse Vorkstaartplevier gelukkig al de hele dag verblijft.
Ik bedankt de automobilist (Jan?) voor de lift, en trek een sprintje het natuurgebied in. Hier staan verspreid vogelaars met telescopen, maar ik besluit naar een uitzichtpunt te gaan vanwaar de vogel het best zichtbaar lijkt. Op de uitzichtheuvel staan ca 15 vogelaars. De vogel is net even uit beeld, en zou ergens in het luchtruim moeten zijn. Dan wordt geroepen dat de vogel verderop in beeld is, vliegend. Helaas zie ik niks, gezien er een vrij hoog scherm staat met enkele kijkgaten die al bezet zijn door andere vogelaars. Heel even raak ik gefrustreerd, maar dat blijkt nergens voor nodig, want al snel vliegt de vogel recht over mij heen, en is dan zeer fraai te zien. Details zoals de deels roodbruine ondervleugels zonder witte vleugelachterrand zijn perfect te zien. Na een leuke vliegshow van de zeer zeldzame dwaalgast besluit ik om weer de bus te pakken, aangezien ik ’s avonds een afspraak heb in Velp (Gld.). Terwijl ik het gebied verlaat zie ik nog een Argusvlinder, niet zo zeldzaam als de Oosterse Vorkstaartplevier, maar toch een leuke niet-alledaagse waarneming van een schaarse soort, en een leuke aanvulling op een zeer geslaagde dag!
Als ik dan in de trein zit van Roosendaal naar Nijmegen, schiet toch die ene vraag weer te binnen: Waarom uren reizen voor die 10 minuten genot? 10 minuten heb ik met volle teugen genoten van een extreme dwaalgast, die rondvloog en op zijn gemak foerageerde boven Nederlands grondgebied, alsof er niks aan de hand was. Een Oosterse Vorkstaartplevier die normaal gesproken voorkomt van Pakistan tot ver in Azië. Buiten het feit dat het gewoon een zeer fraaie vogel is. De vorige Oosterse Vorkstaartplevier dateert uit 1997, en zat in Friesland. Met verder in Europa slecht gevallen in Engeland, Zweden en Cyprus is deze vogel in Nederland een meer dan zeldzame dwaalgast. Een dwaalgast uit de categorie “once in a lifetime”, een dwaalgast die misschien niet snel weer zal komen in Nederland.
NATUURVERSLAVING 