Menig aanbidder van vogels, vlinders of libellen die regelmatig van de ene uithoek naar de andere uithoek van Nederland reist, heeft er regelmatig mee te kampen, verzuchten. Jezelf als het ware opvreten terwijl er ergens een erg leuke, zeldzame soort zit, maar je net even niet om wat voor reden dan ook in de gelegenheid bent om er naartoe te gaan. Zinnen zoals “wat nou als ie wegvliegt?” “hoe zit het met de trekdrang van het dier in deze tijd van het jaar?”, “Hoe groot is de kans dat je weer zo’n kans krijgt om die ene zeldzaamheid te zien in Nederland?” of “zou ie er morgen misschien nog zitten”?, zijn dan veel voorkomende vragen die opkomen in het hoofd van bijvoorbeeld een vogelaar. Ook ik ontkom hier niet aan, en heb er zo nu en dan mee te maken. Het maakt onderdeel uit van wat je “soortenjagers-psychologie” zou kunnen noemen. Hieronder enkele voorbeelden:
16 augustus 2010: Groene Bijeneter, Castricum
Alsof er op die dag een grote ramp dreigt, zit ik op de middag van donderdag 16 augustus 2010 nagelbijtend in de kantine van de Sligro in Drachten, waar ik dan werk als vakantiekracht. Een echt fanatieke soortjager was ik toentertijd nog niet, maar als ik dan op het scherm van mijn telefoon op de website van Dutch Bird Alerts de melding van een Groene Bijeneter zie staan, slik ik toch even. Deze soort kende ik al goed uit de boeken, met zijn groenblauwe kleuren en typische Bijeneter-silhouet. Het betrof pas de derde waarneming voor Nederland, iets wat niet snel weer zal komen, zou je denken. En toch duikt er een jaar later in 2011 weer één op, puur toeval. Hoe dan ook, ik kan die 16 augustus geen kant op, en dan kun je alleen maar genieten van de mooie foto’s op het net. Voorlopig blijft het hopen op een herkansing.
3 september 2011: Kleine Trap, Hoge Veluwe
In juli 2011 was ik vanwege mijn studie verhuist naar Velp (Gelderland). Rondom Velp liggen vele natuurgebieden zoals landgoederen, uiterwaarden, de Veluwezoom en de Hoge Veluwe. De meeste weekenden spendeerde ik in Velp. Je zult zien dat juist in dat ene weekend dat je in het noordelijke Friesland zit vanwege een verjaardag, er een prachtige, zeldzame Kleine Trap wordt ontdekt in een natuurgebied waar je bijna in een handomdraai bent vanuit Velp, de Hoge Veluwe. Dus kan ik me vanuit Friesland weer even vergapen aan mooie foto’s van diezelfde Kleine Trap die al door vele vogelaars is bewonderd, maar waar jij helaas niet tussen stond, zucht. De verjaardag was wel gezellig deze dag, al heerste dat knagende gevoel van het missen van deze mooie soort wel, ik had er zo dichtbij kunnen zitten… Gelukkig komt begin dit jaar de herkansing: Op 24 februari 2014 kan ik dan eindelijk alsnog genieten van een Kleine Trap, een mooie inhaler.
21 mei 2012: Alpenheggenmus, Texel
De Alpenheggenmus is een soort die de afgelopen jaren meer en meer is gestegen op mijn verlanglijstje van vogels. Alleen het idee al, een klein vogeltje ergens in Nederland, die normaal voornamelijk in de hoge Alpen leeft. ’s Avonds op 21 mei 2012 komt er een melding binnen van een Alpenheggenmus op Texel, ter plaatse op een parkeerplaats aan de westkust van het eiland. Dat het diezelfde avond nog lukt om vanuit Velp naar Texel af te reizen met het openbaar vervoer, is wishful thinking. Dus worden er plannen gesmeed voor de volgende dag. Maar het heeft al geen zin meer, want amper een uur na de melding komt het harde bericht dat de vogel hoog opgevlogen is richting het zuiden. Helaas dus, het had zo mooi kunnen zijn.
16 maart 2013: Koningseider, Terschelling
Ook zo’n dag waarbij er allerlei vragen door je hoofd schieten. Een schitterende man Koningseider, één van de meest geliefde eendensoorten bij vogelaars, is gevonden op Terschelling t.h.v. paal 19, op de Waddenzee dobberend. Dit is zo’n ontdekking waarvan vooral de reguliere Terschelling-gangers van mee kunnen genieten. Op het moment dat ik op de hoogte wordt gesteld door de melding, zit ik in een overvolle collegezaal, en kan ik simpelweg niet even naar Terschelling vanuit Velp. De vogel wordt één tot twee dagen na de melding nog door enkele vogelaars gezien, maar is niet weggelegd voor de grote menigte. Dus blijft de Koningseider (liefst zo’n fraai mannetje), voorlopig op de verlanglijst staan.
24 juli 2014: Bruinkopgors, Westkapelle
En daar is vandaag weer zo’n moment van verzuchten en kwijlend verlangen naar een gisteren ontdekte Bruinkopgors in Westkapelle (Zeeland). De foto’s liegen er niet om: een echte Bruinkopgors uit het ANWB vogelboek: een schitterend mannetje met zo’n felgele onderzijde en oranjebruine kop. Pas de 12e waarneming voor Nederland, en de eerste keer sinds 1995. 1995, toen zat ik nog regelmatig op zo’n groene speelgoed tractor van de intertoys. In ieder geval, vandaag stond mijn banksaldo het niet toe dat ik een ritje Almere-Westkapelle mocht maken met de trein, helaas pindakaas. Terwijl ik dit schrijf zit ik in een bibliotheek om me heen te staren, mezelf te vergapen aan foto’s van die mooie vogel, schrijf ik dit blog, en beraam ik een plan voor morgen. Mocht de vogel er nog zitten, ga ik morgen voor de herkansing. Want wat een vogel, wat een kleur, wat een lekker ding! (Foto’s Bruinkopgors Westkapelle)