Er zijn van die gebieden in Nederland waarbij je een sterk gevoel hebt in het buitenland te zijn, of dat je je middenin een droom waant. Zo ook op dinsdagmiddag 15 juli, als ik een paar slokken water tot me neem, en plek heb genomen op een boomstronk langs een beekje. Het geluid van een stromend beekje met kristalhelder water waar je in principe uit zou kunnen drinken zonder er ziek van te worden, en het feit dat ik lange tijd geen mens tegenkom, is niet bepaald het eerste waar je aan denkt bij een klein, dichtbevolkt land als Nederland. En toch kan het, al moet je er wel een paar uurtjes reizen voor over hebben.
Het Bunderbos in Zuid-Limburg is één van de mooiste voorbeelden van wat je een stukje “uitheemse” natuur in Nederland zou kunnen noemen. Al tientallen keren ben ik wezen wandelen in dit vrij kleine bosgebied van ongeveer 50 hectare groot, even te noorden van Maastricht. Iedere keer als ik op station Bunde uit de trein stap, is het moeilijk te geloven dat ik over een uur op een stil plekje langs een beekje zal zitten genieten van de stilte. Een stilte die zo nu en dan wordt onderbroken door een voorbijrazende trein. Maar eigenlijk hoor je die trein nauwelijks als je zit te luisteren naar dat stromende beekje, of bent betoverd door de oh zo voor het Bunderbos zo typische, zeldzame vegetatie.
Het Bunderbos is een steil hellingbos bestaand uit heldere beekjes en bronnen. Boomsoorten zoals Beuk, Robinia, Es, Zwarte Els en Esdoorn bepalen grotendeels het beeld, met een struiklaag bestaand uit o.a. Hazelaar, Gladde Iep en Braam. Ook karakteristiek zijn klimplanten zoals Klimop, Bosrank en Kamperfoelie. Doordat de bodem en waterlopen van het Bunderbos kalkhoudend is, komt er een bijzondere flora voor met plantengemeenschappen die elders in Nederland niet of nauwelijks voorkomen. Plantenliefhebbers kunnen in het Bunderbos hun hart ophalen, er zijn vele zeldzame soorten te vinden. Om maar iets te noemen, op waarneming.nl zijn al rond de 350 plantensoorten ingevoerd in het Bunderbos, en dat is nogal wat voor toch wel een klein gebied.
Enkele typische plantensoorten zijn de Reuzenpaardenstaart, Bosbingelkruid, Eenbes, Hangende Zegge, Bosereprijs, Paarbladig Goudveil, Gulden Sleutelbloem, Eenbloemig Parelgras, Bosanemoon, Daslook en Gevlekte Aronskelk. Veel soorten die te vinden zijn in het Bunderbos zijn in landelijk opzicht zeldzaam, maar kunnen plaatselijk in het Bunderbos algemeen voorkomen. In populierenbomen bevinden zich niet te missen “groene proppen”, de Maretak (Engels: Mistletoe), die ook wel heksenbezem wordt genoemd.
Mijn eerste ontmoeting met het Bunderbos was op 3 juli 2007. En al snel volgde op 20 augustus 2007 een tweede bezoek. Tijdens deze twee bezoeken had ik het doel om de mooiste inheemse amfibieënsoort te vinden, de Vuursalamander, of de “Goudsalamander” zoals men het dier in Limburg noemt (Met een zachte “Gej”). De Vuursalamander is wellicht de meest karakteristieke en betoverende bewoner van het Bunderbos, met zijn felle goudgele vlekken, die zijn verder zwarte voorkomen oogverblindend sieren. Naast de Vuursalamander komen er ook andere karakteristieke diersoorten voor zoals de Alpenwatersalamander, Hazelworm, Middelste Bonte Specht, Grote Gele Kwikstaart en de Spaanse Vlag (Een nachtvlinder). Op die 20 augustus vond ik overigens een zeer fraaie, adulte Vuursalamander met een lengte van bijna 20 centimeter, echt zo’n exemplaar zoals ie staat afgebeeld in de boeken.
Door het Bunderbos lopen verschillende wandel- en mountainbikeroutes, waarvan een enkele route langs een beekje leidt. Vanaf de meeste routes is de bijzondere flora te aanschouwen. Het bos is prima te bereiken met het openbaar vervoer, aangezien de spoorlijn Maastricht-Roermond door het bos loopt, en het een kleine twee minuten lopen is vanaf het dichtstbijzijnde NS-station (Bunde). Het Bunderbos bezoeken kan in alle seizoenen, maar in maart en april is het bos op zijn mooist vanwege de vroege voorjaarsbloei. Een bezoek aan dit “on-Nederlandse” stukje natuur, zal een ieder nog lang heugen.
Extra foto’s:
NATUURVERSLAVING 