Voorjaarsliedje

De lente heeft enigszins vertraging dit jaar, maar nu is toch écht de tijd aangebroken voor dit fijne seizoen. De afgelopen dagen was dit buiten duidelijk waar te nemen.

Hoewel veel mensen momenteel met het koningslied in hun hoofd zitten, zit ik vooral met het “Zwartkop-lied” in mijn hoofd. Ieder jaar is de Zwartkop van alle zangvogels die vanuit Afrika terugkeert naar Nederland om te broeden, wel de soort waar ik me het meest op verheug. Hoewel soorten zoals de Koekoek, Snor en Blauwborst ook dicht in de buurt komen. Ook de eerste zingende Tjiftjaf of Fitis zorgt ieder jaar weer voor veel opwinding. Deze week moest het wel gebeuren met die aangename voorjaarstemperaturen. Dat werd dus zodra de kans zich voordeed, naar buiten en goed de oren gespitst houden. Toen ik van de week tijdens een tussenuur op school langzaam maar zeker aan het wegkwijnen was (soms heb je last van een dipje), kwam een klasgenoot naar me toe met de mededeling dat hij zojuist een Zwartkop had horen zingen bij de fietsenstalling van de school. Geschrokken van de zin “Zwartkop zingend in de schooltuin” spring ik op en loop naar buiten. Best aangenaam eigenlijk hier buiten, waarom ben ik niet eerder naar buiten gegaan voor een ommetje? Laten we het er maar op houden dat ik ’s nachts slecht had geslapen. De wandeling door het “grootste groene klaslokaal” van Nederland leverde al gauw twee Eekhoorns op, op enkele meters afstand, altijd weer leuk. Nog geen zingende Zwartkop, wel het eerste kikkerdril afkomstig van Bruine Kikkers voor mij dit jaar en het eerste Bont Zandoogje dit jaar. Was het zo’n twee weken geleden nog een rariteit om een zingende Tjiftjaf te horen, nu zingen ze overal weer volop. Ook meerdere Boomklevers, Boomkruipers, Goudhaantjes en een Grote Lijster zijn te horen. Omdat ik bijna weer les heb, ben ik gedwongen mijn wandeling te laten voor wat het is, en ga ik weer naar binnen. Maar als ik later mijn fiets opstap om naar huis te gaan, hoor ik ‘m dan toch, een zingende Zwartkop in de bosjes rechts van de fietsenstalling! Een vreugdesdansje komt er niet aan te pas, maar blij ben ik. Best gek dat zo’n gewone soort zoveel met je kan doen, zo lul ik alweer een heel stuk vol over een doodgewone Zwartkop die ik alweer 3 ochtenden op rij hoor zingen met zijn voorjaarsliedje terwijl ik nog in mijn bed lig.