9 maart 2023
Op de koude maar toch lenteachtige donderdagochtend van 9 maart was ik voor mijn werk in Veenhuizen (DR). Nu heb ik bijna 2 jaar in Veenhuizen gewoond, dus het zou zonde zijn om niet even op enkele plekken stil te staan waar ik vaak kwam toen ik er nog woonde. Natuurlijk ging ik eerst even kijken bij de pastoriewoning naast de grote kerk, waar ik met veel plezier heb gewoond. Helaas staat het pand alweer bijna een jaar leeg, enorm zonde. Een bijzonder en uniek pand dat staat te verpauperen in het pauperparadijs. Dat had niet zo gehoeven naar mijn mening. Enfin, dat wou ik even kwijt. Terug naar moeder natuur.
Een andere mooie plek waar ik vaak naartoe ging, betreft de begraafplaats van Veenhuizen. Een schitterende en rustige plek iets ten noorden van het dorp zelf. De begraafplaats grenst aan een stuk bos. De begraafplaats zelf kenmerkt zich o.a. door mooie oude eikenbomen en een groep coniferenbomen. Iedere keer als ik naar de begraafplaats ging om vogels te kijken, zag ik vaak in gedachten een Middelste Bonte Specht zitten in één van de oude eiken. Ik heb vaak gezocht naar deze fraaie specht op deze plek. De oude eiken bieden een perfecte nestplaats- en foerageerhabitat.
Op enkele kilometers ten noorden van Veenhuizen broeden Middelste Bonte Spechten, in het Norgerholt, een bos met veel oude eiken. Als het daar kan, moet het hier ook zeker kunnen was altijd mijn gedachte. Maar helaas, ondanks veel zoekpogingen op de juiste plek, het juiste tijdstip en de beste tijd van het jaar, lukte het me nooit er één te vinden. Als ergens een Middelste Bonte Specht aanwezig is, valt deze meestal wel op. De luide roep is van veraf te horen bij goeie omstandigheden. Een luide klagende roep, vaak frequent. Roffelt zelden in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Grote Bonte Specht en Kleine Bonte Specht. De Middelste Bonte Specht was tot 2000 nog zeer zeldzaam in Nederland, maar na 2000 is de soort enorm snel toegenomen. Dit is vooral te danken aan ouder wordende bossen. In zuid- en oost-Nederland is de soort inmiddels vrij algemeen. In Drenthe, Friesland en Groningen nog vrij zeldzaam.
Op 9 maart fiets ik langs de begraafplaats en meen ik opeens de roep van een Middelste Bonte Specht te horen. Ik stap van de fiets en sta even stil. Ik zie dan meerdere Spreeuwen zitten die de gekste geluiden maken. Onder meer een imitatie van Kerkuil en Kievit. “Zal vast weer zo’n gekke Spreeuw geweest zijn” denk ik bij mezelf. Op het moment dat ik weer verder wil fietsen hoor ik het geluid weer. Dat klonk dan toch wel weer erg goed voor een Middelste Bonte Specht. Toch maar even op onderzoek uit, dit was toch gewoon een ‘mibo‘? Terwijl ik richting het geluid loop hoor ik boven mijn hoofd, vanuit een eik, een Kleine Bonte Specht zingen, ook leuk! De Grote Bonte Spechten zijn ook goed actief en ook de Groene Specht lacht me toe. Nu die Middelste Bonte Specht nog in het vizier krijgen.
Weer hoor ik de onmiskenbare roep van een Middelste Bonte Specht (zie geluidsopname hierboven, het betreft de harde krijs, 4 keer herhaald), maar ik zie nog geen vogel. Het geluid komt van dichtbij, waar zit ie verstopt? Gelukkig zie ik de vogel even vliegen en ook weer landen. Verrekijker erop en ja hoor, een schitterende Middelste Bonte Specht laat zich prachtig bekijken. De vogel roept veel en is ook druk met foerageren. Ik kan de vogel mooi volgen, ook als deze van eik naar eik vliegt en soms snel omhoog klautert. Met de telefoon kan ik enkele bewijsplaatjes schieten en ook een korte geluidsopname maken. Zo ontdek je nooit een Middelste Bonte Specht in Veenhuizen na vele zoekpogingen, zo krijg je er ééntje in je schoot geworpen. Soms heb je zo’n geluksmoment. Uiteindelijk zijn dit de mooiste waarnemingen. Iets waar je gericht naar hebt gezocht, niet hebt kunnen vinden en ineens onverwachts alsnog mag vinden.
NATUURVERSLAVING 