7 mei 2013
De dinsdag van 7 mei 2013, 12:30. Een heerlijke dag om op school tijdens de pauze buiten een broodje te nuttigen. Terwijl ik langzaamaan een bruin kleurtje krijg, kijk ik even op mijn telefoon om te kijken of er nog iets leuks is gevonden. Ik schrik als ik op Dutch Bird Alerts Withalsvliegenvanger in de Eemshaven (GR) zie staan. Deze soort wil ik al een hele tijd graag eens met eigen ogen zien. Vorig jaar zat er ook nog een Withalsvliegenvanger in Nederland, toen op een camping in Noord-Brabant. Echter werd deze waarneming wegens bepaalde redenen geheim gehouden, helaas.
Hoe dan ook, ik bel gelijk Folkert Jan Hoogstra die de vogel inmiddels al op de plaat heeft vastgelegd. Om mij een plezier te doen, zegt hij dat hij wel even voor taxichauffeur wil spelen, en mij eventueel kan oppikken op station Groningen. Ik heb nog twee uurtjes les, dus ga niet gelijk weg. Als de les dan is afgelopen, slaat de twijfel toe om nog helemaal die kant op te gaan. Het KNMI voorspelt regen en storm die momenteel nogal ongelegen komt. Ik denk er nog eens goed over na.
Iets voor 15:00 besluit ik na het bekijken van de weersvoorspellingen, toch om te gaan (Verstand op nul dan maar). Van 15:33 tot 17:44 zit ik dan weer, weer in die trein naar het hoge noorden, net als afgelopen zondag toen ik naar Lauwersoog ben gegaan voor de Bruinkeelortolaan. Ik kom mooi op tijd aan in Groningen, en al gauw zit ik in de auto met Folkert Jan richting de Eemshaven.
18:25; aankomst bij de bosschage in de Eemshaven waar de vogel zou moeten zitten. Een kleine 25 man staan verspreid rond de bosjes om de boel in de smiezen te houden. De eerste 35 minuten zijn hels, want de vogel is nergens te bekennen. Enkel een Fitis, Huismus en Winterkoning die even voor opwinding zorgen. Na de bosschage helemaal tevergeefs te hebben afgelopen kom ik weer aan bij het begin van de bosschage waar ik besluit even te gaan zitten.
Plots hoor ik een luide gil en blijkt de vogel aan het eind van de bosschage te zijn teruggevonden. Ik spring op en ren als een malle die kant op. En daar ga ik, rennend op mijn slippers in mijn fleurige korte broek. Ik trek toch even mijn slippers uit om op blote voeten verder te gaan, gaat toch iets soepeler. En dan krijg je het; “vogel alweer uit beeld”, flink balen dus. “Ja hij zit er weer, of nee, toch een Fitis…”, nog een keer flink balen, “Ja nu wel!”, en daar zit hij dan, helemaal vrij in beeld bovenin een boompje, een prachtig mannetje Withalsvliegenvanger! Grote opluchting en schuddende handen volgen.
Vervolgens vliegt de vogel weer helemaal naar het begin van het bosje, waar verder gezocht wordt. Uiteindelijk krijg ik de vogel een paar keer kort maar krachtig te zien. Om 20:00 vinden we het mooi geweest, en keren we terug naar Groningen. Weer een zeer fraaie nieuwe soort binnen gehaald, mijn 365e vogelsoort in NL. Het betrof hier de 36e waarneming voor Nederland, en de eerste sinds 2006 die zich echt aan veel mensen laat zien. De soort broedt in Zuidoost-Europa.

