Intro
Van 6 tot 24 november 2025 ben ik met Nico op vakantie geweest naar Bonaire. In een reeks natuurblogs vertel ik over onze bijzondere ontmoetingen, mooie waarnemingen, interessante plekken, landschappen en de veelzijdigheid van Bonaire. Ik trap af met de voorpret/voorbereidingen, onze heenreis en de eerste leuke waarnemingen op onze bestemming. Maar eigenlijk moet ik bij het begin beginnen, en dat was in maart dit jaar.
8 maart 2025
Op zaterdag 8 maart ging ik een dag met Nico op pad. Na een wandeling door de bossen en over de heide bij Nunspeet, waar we onder andere zandhagedissen zien, fietsen we richting het Veluwemeer. De hier aanwezige Amerikaanse wintertaling weten we na enig speurwerk te vinden. Krooneenden en een zingende tjiftjaf geven de dag nog wat extra glans. Tijdens het vogels kijken gedurende de dag passeren zoals gewoonlijk allerlei onderwerpen, waaronder reizen naar het buitenland, plekken waar we nog weleens naartoe zouden willen. Vanwege mooie landschappen, bijzondere ervaringen of soorten die er zijn te zien. Nico noemt snorkelen als een prachtige ervaring, waarbij een nieuwe wereld voor je open gaat. En dan valt op een gegeven moment het woord Bonaire. Bonaire staat om meerdere redenen bekend als één van de mooiste snorkel- en duiklocaties ter wereld. Zelf herinner ik mij dat Bonaire ook voor vogelliefhebbers een paradijs is.
Gekscherend zeg ik tegen Nico: “wanneer zullen we gaan”? Nico reageert nuchter met een glimlach: “we kunnen wel even uitzoeken wat haalbaar is, wat de kosten zijn, welk tijdstip van het jaar, wat qua werk uitkomt etc”. Vervolgens is het een tijdje stil omtrent het onderwerp Bonaire, maar het verlangen om naar het Caribische eiland te gaan was geboren. Eigenlijk hebben we beiden geen goeie redenen om niet te gaan. Dus we gaan, waarom uitstellen? Het zal een reis worden die we nooit meer zullen vergeten, een stukje levensgeluk.
Mei/september 2025 – voorpret en voorbereidingen
In mei/juni worden de nodige voorbereidingen gedaan en start de voorpret. We zoeken uit wat praktisch is op het eiland qua vervoer, welke soorten we graag zouden willen zien, waar we kunnen overnachten. Observation.org, een website waarop buitenlandse waarnemingen zijn te volgen, wordt sindsdien nauwlettend in de gaten gehouden. Wat is er zoal op Bonaire waargenomen in het verleden in de maand november? Al gauw weet Nico een geschikte accommodatie te vinden langs de westkust. Centraal op het eiland, niet al te ver van het vliegveld en de hoofdstad Kralendijk, redelijk betaalbaar, omringd door een kleine jungle en meerdere duik- en snorkelhotspots op steenworp afstand. Zo’n beetje naast de accommodatie ligt de duikstek Oil Slick Leap en iets verder naar het noorden, het bekende 1000 steps. 1000 steps is één van de mooiste duik- en snorkellocaties van Bonaire, en staat onder meer bekend om de zeeschildpadden die zich hier goed laten zien.
We besluiten om van 6 tot 24 november te gaan. Dan is het iets rustiger op Bonaire t.o.v. het zomerseizoen en qua werk komt dat voor ons goed uit. Bovendien kan ik dan de maand oktober nog meepakken in Nederland, ieder jaar een leuke en spannende vogelmaand waarin veel zeldzame vogels opduiken in Nederland. Nico boekt de accommodatie en de vliegtickets, en een tweetal elektrische fietsen. Een fietscultuur zoals we die kennen in Nederland ontbreekt op Bonaire, OV is zeer beperkt op Bonaire en we hebben beiden geen rijbewijs. Elektrische fietsen zijn het meest praktisch in onze situatie. We zullen een groot deel van het eiland te fiets kunnen doen. Bonaire is anderhalve keer zo groot als Texel, ongeveer 38 km lang en 4 tot 8 km breed. De wegen en paden op Bonaire zijn grotendeels onverhard en ruig.
We zullen ook een manier moeten vinden om ons aan te passen aan het Bonairiaanse klimaat. Het tropische savanneklimaat in Bonaire kenmerkt zich door gemiddelde temperaturen van 26 tot 31 graden jaarrond in combinatie met een aanhoudende oostelijke passaatwind. November maakt deel uit van het natte seizoen, maar van langdurige regenval is niet echt sprake. Pas op Bonaire zelf zullen we erachter komen wat de precieze definitie van het ‘natte seizoen’ inhoud op Bonaire. In ieder geval zullen we ons iedere dag goed moeten insmeren met zonnebrand, de heetste uren van de dag proberen te vermijden en vele liters water drinken. In september brengen we een bezoek aan het natuurfestival ‘This side of paradise’ in Haren, en volgen enkele lezingen over Bonaire en het Caribisch gebied. We leggen enkele contacten en vragen om tips. Onder meer van Vincent Kalkman (Naturalis) en Caroline Walta krijgen we goeie tips waar we rekening mee moeten houden.
In de laatste weken voor ons vertrek doen we de laatste voorbereidingen. Nico maakt een overzicht in Notion van alles waar we rekening mee moeten houden en een checklist van dingen die we mee zullen nemen op vakantie. Notion is een digitale werkplek waarmee je onder andere notities kunt maken, erg handig. De checklist van dingen die we meenemen groeit gestaag, aangezien we ernaar streven zoveel mogelijk uit onze reis te halen. Snorkelspullen, verrekijkers, telescoop, zaklampen, nachtvlinderlamp, klopscherm voor insecten, potjes, noem maar op. Ik twijfel nog om de warmtebeeldcamera en batlogger mee te nemen, maar deze laat ik toch maar thuis. Van Nico’s ouders kan ik een koffer lenen voor alle spullen/kleding die ik mee wil nemen. De dag voor vertrek regel ik Amerikaanse dollars op station Utrecht waarna ik naar Nico ga. ’s Avonds nog even onze bagage wegen om zo te voldoen aan de eisen van TUI, de vliegmaatschappij die ons naar Bonaire zal brengen.
6 november 2025 – dag 1: heenreis en de eerste leuke soorten
Dan is het eindelijk zover, de dag waar we maanden naar uit hebben gekeken. 03:45 gaat de wekker, even opfrissen, snel ontbijten en te voet richting station Utrecht. Rond 05:00 met de trein en we zijn ruim op tijd op Schiphol. Onze vlucht staat gepland voor 08:20, maar heeft een uur vertraging. We hebben genoeg leesvoer bij ons, dus we vermaken ons prima. Voor we het weten nestelen we ons in het vliegtuig. Meteen valt op dat de hoeveelheid beenruimte wat krapper is dan gehoopt. Ik heb de pech in het midden te zitten, de minst comfortabele plek qua beenruimte. Nico zit rechts van mij langs het gangpad en heeft wat meer bewegingsruimte. Links van mij zit een iets te brede dame. Je moet er iets voor over hebben, binnen nu en 10 uur zetten we voet op het tropische en zomerse Bonaire, de andere kant van de wereld. Vogelparadijs, snorkelparadijs, azuurblauw zeewater, palmbomen, mangroves, groene leguanen, een voor ons compleet nieuwe wereld. Tijdens de vlucht vermaken we ons met films, muziek, boek en af en toe wordt er iets te eten en drinken geserveerd.
Rond 15:30 arriveren we op Flamingo Airport te Kralendijk, het tijdsverschil met Nederland betreft vijf uur (op Bonaire is het vijf uur vroeger). Met de wind door onze haren, de warme zon op ons gezicht en een brede glimlach stappen we uit het vliegtuig. Mijn benen zijn wat stijf, maar verder verliep de reis heel soepel, de tijd vloog voorbij. Natuurlijk kan ik het als vogelaar niet laten een eerste blik omhoog te werpen, nog geen vogel te zien. Eerst onze bagage ontvangen, door de security en een taxi naar onze accommodatie regelen. Op het vliegveld verloopt ook alles soepel en al gauw zitten we in de taxi richting vakantiecomplex Caribbean Club. Onderweg zie ik rechts in een plasje een Amerikaanse kleine zilverreiger zitten. Even verderop een Amerikaanse grote zilverreiger bij een waterpartij waar we tijdens onze vakantie regelmatig een bezoek zullen brengen. Een interessant uitziend vogelgebied.
Bij aankomst op het vakantiecomplex zien we de eerste naaktoogduif, één van de algemeenste vogelsoorten op Bonaire. Tijdens het uitpakken van onze spullen in het appartement een tropische spotlijster in de voortuin, ook een algemene soort. Tropische spotlijster zou je de merel van Bonaire kunnen noemen. Even later ziet Nico de eerste groene leguaan, rustig klauterend in een boom voor het appartement. Eindelijk mijn eerste (natuurlijke) ontmoeting met dit prehistorisch uitziende dier. Op mijn 15e wou ik één als huisdier, gelukkig is het er nooit van gekomen. Zo’n hagedis van 1,5 tot 2 meter lang is toch het allermooiste in zijn natuurlijke habitat. In dit geval in de tuin van een vakantiecomplex met voldoende voedsel, zonplekken en bomen om in te klauteren. Groene leguanen brengen het grootste deel van hun leven door in bomen. En zo staan de eerste wenssoorten van onze vakantie al op ons netvlies gebrand.
Vlak voor het avondeten kan ik het niet laten nog even langs de vele bloemen rondom het appartement te speuren, in de hoop een kolibrie te zien. Het duurt niet lang of ik zie al een klein blauwgroen vogeltje snel heen en weer fladderen tussen paarse bloemen. Een euforisch gevoel overvalt me, het voelt als een droom. Snel roep ik Nico erbij. Verderop een tweede exemplaar. Onmiskenbaar één van de twee soorten kolibries die broeden op Bonaire, en hier jaarrond zijn te bewonderen; de blauwstaartsmaragdkolibrie. De naam is net zo mooi als het vogeltje. De andere soort is de muskietkolibrie.
Ook zien we kortstondig een saffraangors, een prachtige oranjegele zangvogel. Enkele suikerdiefjes, ook overal op Bonaire te zien, fladderen druk door de tuinen. Vanaf de duik- en snorkelspot Oil Slick Leap genieten we van het uitzicht over zee met ondergaande zon. Tientallen boerenzwaluwen met daartussen een Amerikaanse klifzwaluw foerageren boven het azuurblauwe water. Een koningsstern vliegt sierlijk richting Kralendijk. Onze vakantie is amper begonnen, of we zijn al overladen met mooie waarnemingen en onvergetelijke momenten. Na een lange maar zeer geslaagde eerste vakantiedag zijn we inmiddels ook wel toe aan een goeie nachtrust. De eerste indrukken kunnen worden verwerkt, op naar dag twee van onze vakantie.
NATUURVERSLAVING 