Om nog even bij mijn vorige verhaal te blijven, bij de bloemrijke weidevogelreservaten van zuidwest-Friesland. Waar men zich kan verwonderen over de mooie werelden die hier zijn ontstaan, en nog in ontwikkeling zijn. Tijdens mijn fietstocht door het landschap waaide het nogal, windkracht 4 met uitschieters naar windkracht 5-6. Het was voorspeld, zeker in zuidwest-Friesland met vele open wateren, dicht tegen het IJsselmeer aan. Donkere wolken stapelden zich eind van de middag op. Regen bleef uit. De vogels deerde het niet, hoewel ze soms minder goed zichtbaar waren door in de luwte te gaan zitten. Tussen de hoge vegetatie, achter slootkanten, in greppels. Door de harde wind en lage gevoelstemperatuur van 12 graden waren er nauwelijks insecten te zien.
Toch kwam er regelmatig een kleine vos als het ware aangewaaid. Kleine vossen die meeliften met de wind, en nieuwe leefgebieden ontdekken. Regelmatig schoot een exemplaar voorbij, waarvan een enkele neerstreek op het warme asfalt. Een kleine vos zien blijft een cadeautje, zoals eigenlijk iedere vlinder. Kleine vossen waren ooit algemeen, thans minder algemeen. Gelukkig doet deze bekende vlinder het regionaal nog redelijk. Met veel geluk zie je nog tientallen op een dag, in de betere gebieden. Een kleine vos zien is vandaag de dag minder vanzelfsprekend dan in het verleden. Bij Idzega komt weer een ‘oranje vlinder’ aangewaaid vanuit west. “weer een kleine vos” praat ik in mezelf. Als de vlinder neerstrijkt in de berm, opvliegt, weer neerstrijkt en wederom opvliegt, valt me op dat deze toch wel opvallend feloranje is. Als de vlinder even blijft zitten zie ik een tekening van oranje in combinatie met brede bruine strepen, oog-vormige vlekken. Argusvlinder! deze prachtige boerenlandvlinder stond even niet op mijn radar.
Een bijzonder fraaie verschijning, erg vlierig, zit nauwelijks stil. Misschien meegewaaid vanuit het IJsselmeergebied? hier zitten nog enkele populaties van deze uit de zandoogjes familie afkomstige vlinder. Vooral in het westen van Friesland komt de soort nog voor. Verder nog aardige populaties op Vlieland en Terschelling. Elders is het een schaarse- en sporadische verschijning. Gelukkig gaat de Argusvlinder er nog even mooi voor zitten zodat ik wat plaatjes kan schieten. Vervolgens kruipt de vlinder de berm in. Argusvlinder, een leuke ‘bijvangst’ na al een geslaagde fietstocht. Of omdraaien? de weidevogels als bijvangst? Argusvlinder kom ik maar sporadisch tegen, in 2024 zag ik geen enkele. Terwijl ik toch heel wat hectares potentieel geschikt boerenland afstruin. De waarneming past ideaal in het totale plaatje van een veerkrachtig en regeneratief boerenlandschap.
NATUURVERSLAVING 