Inleidende blog over mijn vogeldoelen voor 2025 en een overzicht van januari
Ieder jaar stel ik mezelf doelen op het gebied van vogels kijken. Realistische doelen, maar wel waar de nodige uitdaging in zit. Zo deed ik vorig jaar (en ook weer dit jaar) mee aan de Dutch Patchwork Challenge. Het doel van deze challenge betreft het waarnemen van zoveel mogelijk vogelsoorten in eigen omgeving. Of in vogelaarstaal, op de local patch. Een leuke challenge met een mooi eindresultaat van 179 waargenomen soorten in Beetsterzwaag en omstreken. In één van mijn vorige blogs is hiervan een jaarverslag te lezen. Dit jaar heb ik naast de Patchwork Challenge nog een aantal doelen. Ik wil graag 300 soorten zien binnen Nederland en de schaarse en zeldzame soorten op de gevoelige plaat vastleggen, voor zover mogelijk. Daarnaast wil ik soorten fotograferen/filmen waarbij dat nooit eerder is gelukt.
Naast bovenstaande heb ik een jaarlijks terugkerend doel, namelijk het zien van minstens 5 nieuwe soorten. Nu zijn we alweer zo’n 6 weken onderweg in 2025, en kan ik constateren dat het voorgenomen aantal van 5 nu al in zicht begint te komen. In de eerste week van januari kon ik de eerste Pacifische Parelduiker voor Nederland bijschrijven te Neeltje Jans. Nog maar net bijgekomen van deze zeldzaamheid, was het op 13 januari alweer raak. De aanvankelijk niet te geloven melding van een Brileider vereiste direct actie. Een spoedrit naar Texel (een blog hierover volgt nog). Nog geen 2 weken onderweg in 2025, en al 2 nieuwe soorten. En zelfs daar lijkt het niet bij te blijven, want op 3 februari sta ik bij Stadskanaal naar een zeer waarschijnlijke Hutchins’ Canadese Gans te kijken. Een hele goeie inhaler, omdat ik de vogel van 2013 bij Vriezenveen heb gemist. Kortom: de eerste weken van 2025 vormen een droomstart van het vogeljaar 2025. In een reeks blogs over mijn 300 soorten challenge sta ik stil bij mooie waarnemingen en momenten, hoogtepunten en natuurlijk leuke soorten op de local patch.
Januari, een maand met veel hoogtepunten
In dit eerste blog een aftrap van de hoogtepunten van januari. Het waren over het algemeen donkere en mistige dagen met weinig zon. Ik ging veel op pad met Folkert Jan, verspreid door Nederland. Van Zwolle tot Leiden, van Texel tot Stadskanaal, van Almere tot Beverwijk. Daarnaast ging ik ook in eigen omgeving veel op pad. De grote hoogtepunten van januari waren natuurlijk de Pacifische Parelduiker en Brileider, beiden nieuw voor Nederland. Pacifische Parelduiker lag in de lijn der verwachting, met al verscheidene dwaalgasten in landen om ons heen. Brileider kwam als een donderslag bij heldere hemel. Op enkele gevallen in Noord-Noorwegen na, waren er van deze uit de Beringzee afkomstige eendensoort, geen gevallen in Europa bekend. De Brileider is op moment van schrijven nog altijd aanwezig op Texel, hoewel soms enige tijd onvindbaar.
Op 9 januari kwam ik de eind december ontdekte Pallas’ Boszanger weer tegen bij de ijsbaan van Beetsterzwaag. De vogel trok vooral op met Goudhanen en Staartmezen. Na 18 januari is de vogel niet meer waargenomen, maar zou in theorie nog aanwezig kunnen zijn. Op 10 januari deed ik een rondje Flevoland met Folkert Jan, met een aantal leuke soorten. De dag begon met een dip, de Grote Pieper bij Zwolle bleek onvindbaar. Gelukkig liet de Rosse Franjepoot bij Biddinghuizen zich fantastisch bekijken, tot zeer dichtbij. Ook de al langer aanwezige Dwergaalscholver bij Lelystad liet zich leuk bekijken, hoewel op enige afstand. In de Oostvaardersplassen konden we de Europese Kanarie niet vinden, die zich zou moeten ophouden tussen de vele Vinken, Groenlingen en Putters. Een Bokje, Cetti’s Zangers, Wilde Zwanen en Kleine Zwanen waren een mooie compensatie. Een Bokje dat zich langdurig laat bekijken vlak voor een vogelkijkhut is een mooie buitenkans.
Een groep Flamingo’s in Nederland blijft een magisch gezicht. Bij het strand van Zeewolde, in het Veluwemeer, stond een groep Chileense Flamingo’s met daartussen zeker 1 Europese Flamingo, dicht bij de kant. Dit tot verbazing en vreugde van vogelaars, passanten en dagjesmensen. In Almere raken we vervolgens van de regen in de drup, maar wel met als afsluiter Witoogeenden.
Ik zag en hoorde ook leuke soorten op mijn local patch, met als hoogtepunten Klapekster, Ransuil, Houtsnip, Kleine Bonte Specht, Kruisbek en Middelste Bonte Specht. Een overwinterende Zwartkop in de tuin en een overvliegende Raaf over huis waren ook leuk. Op 17 januari ging ik weer met Folkert Jan op pad, dit keer was het de beurt aan Noord-Holland. Aanvankelijk verliep deze dag nogal stroef. De dichte mist ’s ochtends bleef lang aanhouden waardoor we de Ringsnaveleend die al lang verblijft in Heerhugowaard niet konden vinden. Eerder konden we de eveneens al langer aanwezige Siberische Taling bij Sint Pancras niet vinden. Ons geluk keerde terug in Velsen, waar we met het grootste gemak Grote Burgemeester mooi konden bekijken. Hierna beproefden we ons geluk in Leiden, maar de hier aanwezige Kleine Burgemeester was nergens te bekennen. Gelukkig eindigden we onze vogeldag met het geluk grotendeels aan onze zijde. Op de terugweg naar Friesland/Groningen konden we ’s middags alsnog de Ringsnaveleend en Siberische Taling aanschouwen. Beide soorten zag ik pas voor de 2e keer ooit. Hierna ondernamen we nog een poging voor Dwergganzen bij Groet, maar deze vogels wisten we niet te vinden. Een troostprijs was er in de vorm van een jagende Havik.
De laatste dagen van januari worden afgesloten een Barmsijs en Witgat op de local patch, en met Ruigpootbuizerd, Havik en Slechtvalk in De Onlanden. Ik sluit januari af met 129 soorten, een mooi aantal. Januari was een ongekend goeie maand met als beste soort natuurlijk die fantastische Brileider. Wat een soort. Ik hoop deze fraaie eend binnenkort nog wat dichterbij te zien op een mooie heldere en zonnige dag. Voor een overzicht van alle waargenomen soorten, zie jaarlijst 2025.
NATUURVERSLAVING 