20 november 2023
Intro
Op zondag 19 november heb ik samen met Siska de Zevenheuvelenloop gedaan in Nijmegen en omgeving. Het betrof de 38e editie van deze 15 km hardlooptocht. Het was voor mij de 9e keer dat ik meedeed met dit grote hardloopevenement. De editie van 2020 ging niet door vanwege corona en ook in 2021 werd het evenement op het laatst geannuleerd. In 2021 hebben we de Zevenheuvelenloop op eigen houtje gelopen, samen met nog ongeveer 1500 sportievelingen die zich niet lieten tegenhouden.
Dit jaar wist ik in een tijdsbestek van 66 minuten de heuvels te overwinnen, een resultaat waar ik dik tevreden mee ben. Het is iedere keer weer een prachtig sportevenement met een fijne sfeer in een prachtige omgeving. Al die mensen waar je tussen loopt die hetzelfde doel hebben, al die toeschouwers. Alles tot in de puntjes georganiseerd, ik kan alleen maar positief zijn. Sinds 2014 een evenement waar ik ver naar uitkijk.
Cadeautje van moeder natuur
De volgende dag, maandag 20 september, besluiten we vanuit onze uitvalsbasis in Berg en Dal langzaam terug te wandelen richting station Nijmegen. Vanwege het bosrijke karakter met mooie landgoederen, oude lanen, statige beuken en eiken, monumentale gebouwen waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan, mooie muurtjes, is het geen straf om te lopen. Bovendien schijnt de zon. En lopen is altijd goed voor een mens. Onderweg voer ik alle waarnemingen van Muurvaren in, ook al lijkt de soort op ieder oud muurtje voor te komen.
Als we langs de Groesbeekseweg lopen, vlak na het punt waar de Zevenheuvelenloop start en finish zich gister bevond, roep ik “stop”. Siska kijkt me zoals wel vaker enigszins verbaasd aan. Op een mooie, vrij oude lindeboom zitten vele tientallen felrode met zwart gevlekte beestjes. “Kijk, allemaal Vuurwantsen bij elkaar, ook zo’n cadeautje van moeder natuur”.
Vuurwantsen, alleen weggelegd voor het geoefende oog zou je kunnen zeggen. Deze artistiek getekende insecten zijn ondanks hun felle kleur en het feit dat ze vaak in groepen samenleven, makkelijk over het hoofd te zien. Op zich niet zo heel gek, hoeveel mensen staan er nou stil bij een lindeboom om te kijken of er interessante of mooie beestjes op zitten? Soms hoef je maar heel even stil te staan, je ogen de kost te geven, of je ziet iets moois op zo’n boom.
Er komen ongeveer 640 soorten wantsen voor in Nederland en vele hebben een prachtige tekening, kleine kruipende kunstwerkjes dat het zijn. De Vuurwants is een vrij algemene verschijning en vaak te vinden op lindes, waarop ze zich tegoed doen aan sappen. In Noord-Nederland is de soort minder algemeen, omdat het een warmteminnende soort is. Maar ook in het noorden wordt de Vuurwants steeds vaker gesignaleerd. Deze Vuurwantsen zaten lekker met elkaar in het zonnetje, hoe gezellig. Zie hieronder voor nog een kort filmpje.
NATUURVERSLAVING 